22 مهر 1396, 10:56
نویسنده : حضرت امام خمینی (ره) زبان نامه اخلاقی:فارسی
از خدای تبارک و تعالی در هر آن استعانت بجوی و استغاثه کن در درگاه معبود خود[1].
من عجالتا برای جناب عالی فرض می کنم در حال خیال - که مایه ندارد - صد و پنجاه سال عمر، و فراهم بودن تمام بساط شهوت و غضب و شیطنت ، و فرض می کنم که هیچ ناملایمی هم برای شما پیش آمد نکند، و هیچ چیز برخلاف مقصد شما نشود. آیا بعد از این مدت کم که مثل باد می گذرد، عاقبت شما چیست ؟ آیا از این لذات چه ذخیره ای کردید برای زندگی همیشگی خود؟
برای روز بیچارگی و روز فقر و تنهایی خود، برای برزخ و قیامت خود، برای ملاقات ملائکه خدا و اولیای خدا و انبیای او، جز یک سلسله اعمال قبیحه منکره که صورت آن ها را در برزخ و قیامت به شما تحویل می دهند، که صورت آنها را جز خداوند تبارک و تعالی ، کسی دیگر نمی داند چیست ؟[2]
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان