24 آبان 1393, 14:8
نویسنده : حضرت امام خمینی (ره) زبان نامه اخلاقی: فارسی
ای عزیر !
برای یک خیال باطل ، یک محبوبیت جزئی بندگان ضعیف ، یک توجه قلبی مردم بیچاره ، خود را مورد سخط و غضب الهی قرار مده . و مفروش آن محبت های الهی و آن کرامت های غیر متناهی ، آن الطاف و مراحم ربوبیت را، به یک محبوبیت پیش خلق که مورد اثری نیست ، و از او هیچ ثمری نبری جز ندامت و حسرت . وقتی دستت از این عالم کوتاه شد که عالم کسب است و عملت منقطع گردید، دیگر پشیمانی نتیجه ندارد و رجوع بی فایده است[1] ...ای بیچاره ! تو که عابد نفسی و متصرف در قلب تو شیطان و جهل است ، و دست تصرف حق را از قلب خود منقطع کردی ، چه ایمانی داری که مورد تجلی حق و سلطنت مطلق گردی ؟ پس بدان تا بدین حال هستی و این رذیله خودنمایی در تو است ، تو کافر بالله هستی و در سلک منافقان محسوب می شوی . گرچه به خیال خود مسلمی و مؤ من به خدایی[2].
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان