امام خمینی، انقلابی اول

امام خميني، انقلابي اول

بسم‌الله الرحمن الرحیم

رویدادهای مهم تاریخ بیست ساله اخیر، استواری و عمق فکر سیاسی امام خمینی را هر روز بیش از روز گذشته به اثبات رسانده‌اند. پیش بینی‌های امام خمینی درباره قدرت‌های سلطه‌گر شرق و غرب و سرنوشت دیکتاتورهای منطقه، یکی پس از دیگری به وقوع پیوست و تحولات منطقه در شرایط کنونی نشان می‌دهد که نگاه نافذ بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی بسیار دقیق و منطبق برواقع بوده است.

فروپاشی شوروی، پیش‌بینی دقیقی بود که امام خمینی در نامه تاریخی به گورباچف، آخرین صدر هیأت رئیسه اتحادیه جماهیر شوروی، به آن تصریح کردند و نوشتند: "برای همه روشن است که از این پس کمونیسم را باید در موزه‌های تاریخ سیاسی جهان جستجو کرد... رهبر چین اولین ضربه را به کمونیسم زد و شما دومین و علی الظاهر آخرین ضربه را بر پیکر آن نواختید. امروز دیگر چیزی به نام کمونیسم در جهان نداریم ولی از شما جداً می‌خواهم در شکستن دیوارهای خیالات مارکسیسم، گرفتار زندان غرب و شیطان بزرگ نشوید. امیدوارم افتخار واقعی این مطلب را پیدا کنید که آخرین لایه‌های پوسیده هفتاد سال کژی جهان کمونیسم را از چهره تاریخ و کشور خود بزدائید. امروز دیگر دولت‌های همسو با شما که دلشان برای وطن و مردمشان می‌طپد، هرگز حاضر نخواهند شد بیش از این منابع زیرزمینی و رو زمینی کشورشان را برای اثبات موفقیت کمونیسم - که صدای شکستن استخوان‌هایش هم به گوش فرزندانشان رسیده است - مصرف کنند."

گرفتاری‌های بی‌حد و حصر بلوک غرب که امروز کاملاً مشهود است را نیز امام خمینی در همان نامه پیش‌بینی کرد و خطاب به گورباچف نوشت: "شما اگر بخواهید در این مقطع تنها گره‌های کور اقتصادی سوسیالیسم و کمونیسم را با پناه بردن به کانون سرمایه‌داری غرب حل کنید، نه تنها دردی از جامعه خویش دوا نکرده اید که دیگران باید بیایند و اشتباهات شما را جبران کنند. چرا که امروز اگر مارکسیسم در روش‌های اقتصادی و اجتماعی به بن بست رسیده است، دنیای غرب هم در همین مسائل البته به شکل دیگری و نیز در مسائل دیگر گرفتار حادثه است."

درباره کشورهای عربی و حکومت‌های دیکتاتوری منطقه، آنچه در کلام امام خمینی آمده چیزی شبیه معجزه است. همه پیش بینی‌های این پیر روشن بین درباره این دیکتاتورها تحقق یافت و با بیداری ملت‌های منطقه مسیر تاریخ خاورمیانه تغییر کرد. صدام با ذلت بارترین وضع سرنگون و به دست مردم عراق اعدام شد. ذلت و خفت بزرگی در جریان حمله ارتش عراق نصیب حاکمان کویت شد که بعضی از آنها فرار را برقرار ترجیح دادند و بعضی دیگر در پستوهای کاخ‌های خود سکته کردند و جان دادند و تعدادی نیز خودکشی کردند. دیکتاتور تونس به عربستان پناهنده شد، حسنی مبارک با گریه کاخ ریاست جمهوری را ترک کرد و مخفیانه از قاهره گریخت و اکنون موج‌های تکان دهنده انقلاب به کاخ‌های دیکتاتورهای یمن و اردن و الجزایر و مراکش رسیده و پادشاه بحرین نیز برای در امان ماندن از قهر مردم این شیخ نشین به آنان پول نقد پرداخت می‌کند!

امام خمینی در سال 1360 بعد از اعدام انقلابی انورسادات، رئیس‌جمهور خائن مصر، توسط خالد اسلامبولی با اشاره به توطئه‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی برای مهره چینی در حکومت مصر با صراحت اعلام کردند: "ملت مصر باید این مطلب را بداند که اگر قیام کند برخلاف این توطئه‌ها همانطوری که ایران قیام کرد، پیروز خواهد شد." (صحیفه امام جلد 15صفحه 285).

نوید پیروزی به ملت مصر سرانجام با قیام این ملت تحقق یافت و حسنی مبارک نیز به فرعون‌ها پیوست و بیداری ملت‌های مسلمان منطقه راه را برای تحقیق سایر پیش بینی‌های امام خمینی از جمله آزادی فلسطین باز کرده است. امروز شعار ملت‌های بیدار و بپاخاسته و آزادیخواه عرب اینست که مردم خواهان آزادی فلسطین هستند "الشعب یرید تحریر فلسطین".

زوال رژیم غاصب و اشغالگر صهیونیستی و آزادی فلسطین، از آرمان‌های اصلی امام خمینی بود که بارها در قالب عباراتی با این مضامین که اگر مسلمانان با هم متحد شوند و هر یک از آنان یک سطل آب به روی اسرائیل بریزند این رژیم در دریا غرق خواهد شد و اینکه غده سرطانی اسرائیل باید از صفحه روزگار محو شود، آنرا به گوش مسلمانان رساندند و آزادی قدس را به عنوان آرمان مهم اسلامی در کل جهان اسلام مطرح کردند. امروز، با تحولاتی که در جهان عرب رخ داده و درحال گسترش است، رژیم اشغالگر قدس در سخت‌ترین شرایط بسر می‌برد و چنان زلزله‌ای در ارکان آن پدید آمده که سردمداران این رژیم با صراحت اعلام می‌کنند دچار پیچیده‌ترین بحران تاریخ خود شده‌اند.

آنچه امام خمینی را به این قله رفیع از بینش سیاسی رساند که بتواند حوادث ده‌ها سال بعد از خود را پیش‌بینی کند، ایمان قوی این مرد خدا به وعده‌های الهی و باور عمیق وی به پوشالی بودن قدرت‌های شیطانی و غیرالهی بود. امام خمینی حتی برای یک لحظه نیز در این باورهای خود دچار تردید نشد. او تا آخر به نصرت الهی ایمان داشت و بر آن تأکید می‌کرد و آشتی ناپذیری و عدم سازش با دیکتاتورها، که آلت فعل قدرت‌های شیطانی هستند، را یک سیاست غیرقابل تغییر میدانست. او ملامت‌ها، شماتت‌ها و وسوسه‌های این و آن را به هیچ می‌گرفت و بر خط عدم سازش با مستکبران و نوکران آنها تأکید می‌کرد و خود نیز در عمل به این خط پای بندی نشان میداد. همین صلابت بود که امام خمینی را در رهبری انقلاب اسلامی به پیروزی رساند و در مراحل مختلف بعد از پیروزی انقلاب نیز ملت ایران به رهبری امام توانست با قدرت و صلابت در برابر توطئه‌های داخلی و خارجی بایستد و اهداف نظام جمهوری اسلامی را تحقق بخشد.

اکنون که بیداری ناشی از نفوذ افکار امام خمینی در خارج از مرزهای ایران موجب بیداری ملت‌ها شده و به سقوط پیاپی دیکتاتورها انجامیده، جا دارد یکبار دیگر افکار بلند امام خمینی بازخوانی شود و مهمتر آنکه کلیه دست اندرکاران و مسئولان با مطالعه عمیق مواضع امام و دقت در آنها، افکار و عملکردهای خود را با خط امام تطبیق دهند. در ماجرای مصر، در طول 20 سال گذشته بسیاری از مسئولان ایرانی در سطوح مختلف تلاش کردند با رژیم حسنی مبارک رابطه برقرار نمایند. اولین بار حدود 20 سال قبل این نغمه ناموزون از وزارت خارجه آن زمان شروع شد و تا همین یکماه قبل‌ این تحرک ادامه داشت. در سال‌های گذشته کار به جائی رسید که تعدادی از مسئولان ایرانی برای سفر به مصر و دیدار با مبارک و اعضای رژیم او در صف می‌ایستادند و با هم مسابقه می‌دادند، سخن از حذف نام شهید خالد اسلامبولی از یکی از خیابان‌های تهران به میان آوردند و حتی اعلام کردند که اگر دولت مصر آمادگی داشته باشد تا آخر وقت اداری همین امروز آماده بازگشائی سفارت‌ها در قاهره و تهران هستیم! طرفداران برقراری رابطه با رژیم مبارک، حتی روزنامه‌ای را که در برابر این تفکر انحرافی می‌ایستاد سرزنش می‌کردند و به تحجر و دگم‌اندیشی متهم می‌نمودند.

اینها نشان دهنده فاصله گرفتن این افراد از انقلاب و خط امام بود. خدا را شکر که طرفداران برقراری رابطه با رژیم مبارک موفق به چنین کاری نشدند و فرمان امام که موجب قطع رابطه با آن رژیم کمپ دیویدی شد همچنان محترم باقی ماند. این تجربه باید برای همه مسئولان جمهوری اسلامی درس آموز باشد و همه اعتراف نمائیم که امام خمینی، انقلابی اول در جهان معاصر بود و نظام جمهوری اسلامی فقط هنگامی با موفقیت به راه خود ادامه خواهد داد که در خط امام حرکت کند و مواضع آن یگانه دوران را خط مشی همیشگی خود بداند و به آن پای‌بندی نشان دهد.