1 مهر 1396, 20:17
چهار کلمهى فوق چهار مرحلهى رفتارى را نشان مىدهد که بر حسب اراده و تقوا و تسلط بر نفس، انسان مىتواند در برابر کسانى که به او بدى مىکنند، عکس العمل نشان دهد. اولین گام «عفو» است که معناى آن گذشت و صرف نظر کردن از انتقام و تلافى است. کسى که عفو مىکند، ظاهراً صرف نظر کرده است، اما معلوم نیست کدورت و رنجش قلبىاش به صورت اخم و ترشرویى در چهرهاش ظاهر نشود.
«صفح» گام تکامل یافتهترى است که آثار رنجش را از صفحهى صورت و دل پاک مىکند. از این کاملتر مرحلهاى است که به جاى تلافى و انتقام به کسى که به ما ستم کرده، احسان و انفاق کنیم که این گام را «غفران» مىنامند و دست یازیدن بدان بسیار سخت است.
گام دیگر به عالىترین مرحلهى انسانیت و اخلاق مانده و آن هم «رحمت» است. رحمت یعنى دلسوزى و کمک و مساعدت به محتاج. در این مرحله، نه تنها عفو و صفح نشان داده و به کسى که به ما بدى کرده، خوبى مىکنیم، بلکه به حال وى دلسوزى مىکنیم که چرا مکارم اخلاق محروم شده و مرتکب اعمال ناشایست شده است.
در این زمینه به آیات زیر توجه کنید:
- در رابطه با همسر و فرزندان؛
«و ان تعفوا و تصفحوا و تغفروا فان اللّه غفور رحیم». (1)
- دعا به درگاه خدا؛
«واعف عنّا و اغفر لنا و ارحمنا». (2)
- وظیفهى توانگران در برابر تهىدستان؛
«و لیعفوا و لیصفحوا ألا تحبّون أن یغفر اللّه لکم و اللّه غفور رحیم». (3)
- وظیفهى پیامبر در برابر اهل کتاب؛
«فاعف عنهم و اصفح انّ اللّه یحبّ المحسنین». (4-5)
----------------------------------------
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان