3 مهر 1397, 0:0
در فرهنگ اسلامی ما مسلمانان، عفو و گذشت، کار با ارزشی است.
بزرگان دین ما کسانی را که نسبت به آنان دچار لغزش و خطایی میشدند، مورد عفو و بخشش قرارمی دادند. شخصی روی سر مبارک رسول خدا (ص) خاکروبه ریخت و چند بار رسول خدا (ص) را رنجاند.
روزی رسول خدا از کنار خانهاش گذشت. خبری از شخص مزاحم نشد. از احوال آن فرد جویا شد. گفتند: مریض است و در بستر بیماری افتاده است.
پیامبر(ص) به عیادتش رفت و وی را مورد لطف و مرحمت خویش قرار داد. آن شخص وقتی بزرگواری وگذشت رسول خدا را دید، مسلمان شد.بخشش سبب آرامش عفوکننده و رها شدن از عصبانیت و کینه و تنفر میشود.
بخشش موجب تغییراتی در فکرهای منفی میشود و جای آن را فکرهای سازنده و مثبت میگیرد و موجب تغییر رفتار شخص خطاکار میشود. بخشیدن سبب میشود که فرد خطاکار از رفتاراشتباه خود شرمنده شود و کار رنجانیدن دیگران را کنار بگذارد و با دیگران رابطه صمیمی برقرار کند. عفو و بخشیدن افراد خطا کار، موجب رضایت خداوند هم میشود.
1ـ عفو و گذشت، گاه دشمنان سرسخت را به دوستان صمیمى تبدیل مى کند.
2ـ عفو و گذشت، سبب بقاى حکومت ها و دوام قدرت است. پیامبراکرم(صلیالله علیه و آله) مىفرمایند: «عفو پادشاهان سبب بقای حکومت است.» چرا که از دشمنىها و مخالفتها مىکاهد و بر دوستان و طرفداران مىافزاید.
3ـ سبب عزت و آبرو مىگردد. رسول گرامى اسلام (صلیالله علیه و آله) مىفرمایند: «بر شما باد به عفو و گذشت؛ چرا که عفو چیزى جز عزت بر انسان نمىافزاید».
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان