24 فروردین 1396, 2:26
برگرفته از: 1- صحيفه امام، ج 20، ص 437، نامه 1366/9/28
(بدان اي سالک عزيز!) پسرم تا نعمت جواني را از دست ندادي فکر اصلاح خود باش که در پيري همه چيز را از دست مي دهي. يکي از مکايد شيطان که شايد بزرگ ترين آن باشد که پدرت بدان گرفتار بوده و هست - مگر رحمت حق تعالي دستگير او باشد - استدراج است. در عهد نوجواني، شيطان باطن که بزرگ ترين دشمنان او است، او را از فکر اصلاح خود باز مي دارد، و اميد مي دهد که وقت زياد است، اکنون فصل برخورداري از جواني است و هر آن و هر ساعت و هر روز که بر انسان مي گذرد، درجه درجه او را با وعده هاي پوچ از اين فکر باز مي دارد تا ايام جواني را از او بگيرد و آنگاه که جواني رو به اتمام است، او را به اميد اصلاح در پيري سرخوش مي کند.
و در ايام پيري نيز اين وسوسه شيطاني، از او دست نکشد و وعده توبه در آخر عمر مي دهد و در آخر عمر و شهود موت، حق تعالي را در نظر او مبغوض ترين موجود جلوه مي دهد، که محبوب او که دنيا است را از دستش گرفته است، اين حال اشخاصي است که نور فطرت در آنها به کلي خاموش نشده است...(1)
روزنامه كيهان، شماره 21212 به تاريخ 28/8/94، صفحه 6 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان