27 فروردین 1396, 23:21
پرسش:با توجه به اينکه قيام هاي فراواني در تاريخ براي احقاق حق صورت گرفته، علت ماندگاري و جاودانگي قيام حسيني چيست؟
پاسخ:عناصر و عوامل متعدد و گوناگوني در اين موضوع نقش داشته اند که در اينجا به بيان اهم آنها مي پردازيم:
1- حق طلبی
از نظر قرآن مجيد، تاريخ؛ سنت، اصول و قواعدي دارد که بر آن حاکم است. جريان تاريخ، طبق همين ضابطه ها استمرار دارد. فناپذيري و نابودي همه موجودات و جريان هاي تاريخ، از مسائل مهمي است که در قرآن مطرح شده است. آنچه رنگ فنا و نابودي به خود نمي گيرد، تنها ذات باري تعالي است «ما عندکم ينقدو ما عندالله باق» آنچه نزد شماست فاني مي شود، اما آنچه نزد خداست باقي است. (نحل - 96) از اين رو هر چه بخواهد پايدار باشد، بايد در مسير الهي حرکت کند و صبغه خدايي به خود بگيرد. از منظر قرآن تنها حق باقي و جاودانه است و باطل به طور ذاتي فاقد استعداد بقا است و قابليت استمرار و جاودانگي ندارد.
«ان الباطل کان زهوقا» يقينا باطل نابودشدني است. (اسراء - 81) باطل همانند کف روي آب جولان دارد، ولي بقا و دوام نخواهد داشت و سرانجام از آن حق است.
بنابراين هر شخص، گروه و جرياني به ميزان بهره مندي از حق و حقيقت و به اندازه قرارگيري در جريان حق، از قابليت بقا و استمرار برخوردار خواهد شد، از اين رو همه قيام هايي که در جهت احقاق حق، از سوي حق مداران جهان رخ داده، باقي است، زيرا پيام و هدفشان باقي است. پس همه قيام هاي حق طلبانه باقي اند، اما نهضت خونين امام حسين(ع) جايگاه و پايگاه ممتازي دارد، چرا که در بهره مندي از حقانيت و در عين حال اخلاص و مظلوميت، بر همگان سبقت گرفته است. ياراني که با امام حسين(ع) و در لشکر آن حضرت، جريان عاشورا را آفريدند، در اوج اخلاص، صفا، و حق طلبي و در عين حال تحمل مشکلات و سختي ها بودند، و قله رفيع بردباري و فداکاري را براي احقاق حق فتح کردند.
شهادت امام حسين(ع) بر يگانگي اصحاب خود، گواه اين مدعا است که آنان در ميان همه نهضت ها و قيام ها، ويژگي و امتياز خاصي داشتند: «فاني لااعلم اصحابا اوفي و لاخيرا من اصحابي» همانا من اصحابي بهتر و با وفاتر از اصحاب خودم سراغ ندارم. (ارشاد مفيد، ج 1، ص 91)
2- اخلاص
از نظر اسلام، ارزش و اعتبار هر عملي، بر قصد و نيت صاحب آن عمل استوار است. پيامبر اسلام(ص) مي فرمايد: «انما الاعمال بالنيات» (وسائل الشيعه، ج 1، ص 48) در طول تاريخ، قيام ها و هجرت هاي متعددي از سوي افراد مختلفي رخ داده است اما قيام امام حسين(ع) با گذشت قرن ها به صورت قيامي جاودانه و نمونه مطرح است. ريشه اين جاودانگي همان خلوص نيت امام حسين(ع) است که در اوج و کمال آن در روز عاشورا به منصه ظهور رسيد.
3- شهادت و از خودگذشتگی
مرگ در راه خدا، که در فرهنگ اسلام شهادت ناميده مي شود، تجلي شکوهمندي از عرصه عشق و جاودانگي در ساحت قرب الهي است. شهادت بالاترين آزمايشي است که شهيد، با موفقيت از آن بيرون مي آيد و جايگاهش نزد خدا ضمانت شده است. امام حسين(ع) و ياران با وفايش با ايثار خون خود، تا ابد، نهضت حسيني را جاودانه ساختند و از نشستن هرگونه غبار فراموشي بر نهضت جلوگيري، و ارزش هاي الهي اسلام را احيا کردند. از اين رو فرموده اند: الاسلام نبوي الحدوث و حسيني البقاء. و در روايتي پيامبر اکرم(ص) مي فرمايد: «ان لقتل الحسين حرارهًْ في قلوب المومنين لاتبرد ابدا» همانا در قتل (شهادت) امام حسين(ع) حرارت و عشقي در دلهاي مومنين بوجود مي آيد که تا ابد به سردي نمي گرايد.
(مستدرک الوسائل، ج 10، ص 318)
4- پيام رسانی بازماندگان عاشورا
امام سجاد(ع) حضرت زينب(س) و ديگر بازماندگان حادثه عاشورا نقش مهمي در رساندن پيام عاشورا و ماندگاري اين نهضت داشتند.
روزنامه كيهان، شماره 21222 به تاريخ 10/9/94، صفحه 8 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان