27 دی 1395, 9:2
صبر حالت نفساني و رفتاري است که انسان در هنگام شدائد و مشکلات و مصيبت ها و سختي ها در پيش مي گيرد. براساس روايات معتبر صبر در سه جا خودش را نشان مي دهد: اَلصَّبرُ ثَلاثَةٌ: صَبرٌ عِندَ المُصيبَةِ، وَ صَبرٌ عَلَي الطّاعَةِ وَصَبرٌ عَنِ المَعصيَةِ؛(الکافي ج2، ص91)
اما حلم که صفت و حالت ديگر نفساني است با صبر تفاوت دارد؛ اگر براي شخص حادثه اي پيش آمد و او عصباني شد و با همه فشارها خودش را مهار و مديريت کرد و براساس خشم و عصبانيت خويش عمل نکرد، چنين شخصي حليم و بردبار است. او بار سنگين خشم را بر میدارد و مهار و مديريت مي کند و در آن حالت رفتار و سخني ندارد که خلاف حق باشد و موجبات پشيماني را فراهم آورد. چنين شخصي از درون استوار است و وزيرش ملکات وجودیاش است به طوري که بار سنگين و وزر فشار را تحمل مي کند و استوار بر روي پايش ايستاده است. حليم کسي است که بر پاي خودش ايستاده و وزر و سنگيني را تحمل میکند. اينکه گفته شده حلم وزير علم است مراد همين است که انسان عالم بايد حليم باشد و وزير خودش باشد و بر پاي خود بايستد و فشارهاي سهمگين را تحمل کند و کظم غيظ کرده و خشمش را بخواباند. حليم خشمگين مي شود ولي مهار خشم خودش را دارد و براساس هيجان و واکنش هاي عاطفي شديد رفتار نمي کند، بلکه آتشفشان خشم خودش را فرو مي کشد و براساس عقل و علم رفتار مي کند نه هيجان و عواطف و احساسات.
روزنامه كيهان، شماره 21112 به تاريخ 1/5/94، صفحه 6 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان