22 مرداد 1396, 0:32
نماز ستون دين است. هر چه درباره نماز گفته شود کم است؛ زيرا اوج عبوديت و بندگي و معراج مؤمن و مايه تقرب هر متقي است. اگر هر عمل صالح عبادي موجب تقرب به خدا است، نماز به دليل اذکار و اعمال قلبي و جوانحي و جوارحي، حضور کامل و مطلق بنده در پيشگاه خداي مالک غني حميد است.
هر سخن و عملي که در نماز به جا مي آوريم، مفاهيم و معارف بسياري را با خود دارا است. پيامبر(ص) و پيشوايان معصوم دين اسلام(ع) به عنوان تبيين کنندگان علمي و عملي، هم به توضيح و شرح قرآن و آموزه هاي وحياني آن پرداخته اند و هم در عمل نشان داده اند که چگونه با پيروي و اسوه حسنه قراردادن آنان به اين حقايق و معارف دست يابيم و به شکل علم حضوري و شهودي آن را درک کنيم.
اگر خداوند درباره پيامبرش مي فرمايد: وَاَنزَلْنَا إِلَيْکَ الذِّکْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ؛ ما قرآن را به عنوان ذکر به سوي تو يکباره فروفرستاديم تا براي مردم اندک اندک آنچه نازل شده را تبيين کني(نحل، آيه 44) آن حضرت(ص) و نفس ايشان(آل عمران، آيه 31) و ديگر معصومان(احزاب، آيه 33) به عنوان راسخون در علم (آل عمران، آيه 7) و اهل ذکر و مانند آن به تبيين علمي و عملي آن پرداختند و اين گونه حقايق و معارف قرآني براي ما آشکار شد.
ما مسلمانان بر اساس دستور خداوند (حشر، آيه7) بايد به هر آنچه پيامبر(ص) و امامان در چارچوب تبيين علمي و عملي قرآن مي گويند، عمل کنيم و اطاعت نماييم و آن را به عنوان علم و عمل مورد توجه قرار دهيم. پس اگر تفسيري در عمل داشتند و گفتند: «صلّوا کما رايتموني اُصلّي؛ چنانکه من نماز مي خوانم و شما مي بينيد، نماز بخوانيد»، يا گفتند:«خذوا عنّي مناسککم؛ مناسک حج را از من بياموزيد و بگيريد»، بايد تفسير علمي آنان را بپذيريم و بر اساس آن، فکر و عمل خودمان را سامان دهيم.
امام صادق(ع) در مقام تفسير اصطلاحات نماز از جمله اذان و اقامه، مطالب بسيار والا و عميق و بلندي گفته اند که بايد مورد توجه قرار گيرد: ان الصادق(ع) سئل عن معني «حي علي خيرالعمل» فقال خير العمل الولاية، وفي خبر آخر خيرالعمل بر فاطمة وولدها (ع)؛ از امام صادق(ع) در مورد معني حي علي خير العمل، به سوي بهترين کارها بشتابيد، پرسيده شد، حضرت فرمود: بهترين کار همان ولايت است و در خبر ديگري مي فرمايد: بهترين عمل، نيکي به فاطمه و فرزندان معصومش است. (بحارالانوار، ج84، ص 134)
آن حضرت(ع) درباره معنا و مفهوم قد قامت الصلاة نيز مي فرمايد: و معني «قد قامت الصلاة» في الاقامة اي حان وقت الزيارة و المناجاة، و قضاء الحوائج، و درک المني و الوصول إلي الله عزوجل و إلي کرامته و غفرانه وعفوه و رضوانه؛ معناي قد قامت الصلاة، به تحقيق نماز برپا شد؛ يعني زمان زيارت و مناجات و برآورده شدن حوائج و درک آرزوها و وصول به سوي خداي عزو جل و کرامت و آمرزش و گذشت و رضوان الهي فرا رسيد. (بحارالانوار، ج 84، ص134)
پس زمان نماز، همان زمان زيارت خداي عزوجل است که بايد انسان خود را به بهترين ها به ويژه آرايه هاي اخلاقي در کنار آرايه هاي ظاهري بيارايد و با سيرت و صورت نيک در پيشگاه خداوند حضور يابد. (اعراف، آيه 31)
روزنامه كيهان، شماره 21666 به تاريخ 18/4/96، صفحه 8 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان