28 اردیبهشت 1395, 0:36
برگرفته از: دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت الله العظمی سيدعلی خامنه ای
اولاً لازم مي دانم برادران و خواهران عزيز را، مخصوصاً جوانها را توجه بدهم به اهميت ماه رجب. از اين مناسبتها و از اين خصوصياتِ مربوط به ايام و شهور نمي شود به آساني صرف نظر کرد. بزرگان و اهل معنا و اهل سلوک، ماه رجب را مقدمه ماه رمضان دانسته اند. ماه رجب، ماه شعبان، يک آمادگاهي است براي اينکه انسان در ماه مبارک رمضان - که ماه ضيافت الهي است - بتواند با آمادگي وارد شود. آمادگي به چيست؟ در درجه اول، آمادگي به توجه و حضور قلب است؛ خود را در محضر علم الهي دانستن، در محضر خدا دانستن - «سبحان من احصي کلّ شيء علمه» (مصباح المتهجد، ج ۱، ص ۳۰۵).همه حالات خود را، حرکات خود را، نيّات خود را، خطورات قلبي خود را در معرض و محضر علم الهي دانستن؛ در درجه اول، اين مهم است؛ و اگر اين حاصل شد، آن وقت توجه ما به کارهايمان، به حرفهايمان، به رفت وآمدهايمان، به سکوتمان، به گفتنمان، بيشتر خواهد شد؛ توجه میکنيم که چه مي گوئيم، کجا مي رويم، چه اقدامي مي کنيم، عليه چه کسي حرف مي زنيم، به نفع چه کسي حرف مي زنيم.
وقتي انسان خود را در محضر الهي دانست، بيشتر متوجه کارها و حرکات و رفتار خود مي شود. عمده اشکالات ما به خاطر غفلتي است که از رفتار و اعمالِ خودمان مي کنيم. وقتي انسان از حال غفلت خارج شود، توجه کند که دارد ديده میشود، محاسبه مي شود - «انّا کنّا نستنسخ ما کنتم تعملون» - (جاثيه: ۲۹) همه حرکات او، کارهاي او در محضر پروردگار است، طبعاً مراعات مي کند. با اين حالت، با يک طهارتي، با يک نزاهت و پاکيزگي اي، انسان وارد ماه رمضان شود -«شستشويي کن و آنگه به خرابات خرام»؛ شستشوکرده وارد ماه رمضان شود - آن وقت در محضر ضيافت الهي حداکثر بهره را خواهد برد. ماه رجب را با اين چشم نگاه کنيد.
در دعاهاي ماه رجب که از ائمه (عليهم السّلام) ماثور است، انسان وقتي نگاه مي کند، مي بيند بيشتر اين دعاها ناظر به جهات توحيدي است؛ پرداختن به عظمت الهي، به صفات الهي، خود را در مقابل اين عظمت مشاهده کردن، راه روشن را به سوي پروردگار شناختن، دانستن و به آن ميل و رغبت پيدا کردن. يکي از خصوصيات دعاهاي ماه رجب اين است: توجه دادن به توحيد، توجه دادن به خدا، به اسماء و صفات الهي. اين ماه را بايد قدر دانست. اول اين ماه، متبرک است به ولادت امام باقر (عليه السّلام)؛ آخر اين ماه، متبرک است به بزرگ ترين حادثه تاريخ؛ يعني بعثت پيغمبر. در نيمه اين ماه، جوانان ما سالهائي است که اين سنت حسنه را در کشور رائج کرده اند؛ سنت اعتکاف را، رفتن در مساجد را، روزه گرفتن را. واقعاً چقدر منظره زيبا و معطّري است که جمع کثيري از جوانهاي ما برخلاف سيره متعارف جوانهاي دنيا که غرق در شهوات و تمايلات نفساني هستند، روزها و شبهائي را روزه بگيرند؛ بروند در يک مسجدي بنشينند، اعتکاف کنند؛ شب و روزشان را ذکر و فکر و شنيدن معارف الهي و شنيدن احکام و مذاکره علم حقيقي - که علم توحيد است - قرار دهند؛ اين خيلي چيز مهمي است. اينها از برکت انقلاب است. قبل از انقلاب، ما در اين ايام نيمه ماه رجب نديده بوديم يا خيلي بندرت مي ديديم که کساني بروند اعتکاف کنند. غالباً همه ماها، همه مردم غافل بوديم از اين روزنه رحمت الهي. بنده در مشهد که اصلاً نديده بودم؛ در قم هم يک تعداد معدودي، يک چند نفر طلبه در مسجد امام مي رفتند و ايام نيمه ماه رجب اعتکاف مي کردند. امروز شما نگاه کنيد؛ نه فقط مساجد جامع، نه فقط مساجد بزرگ، نه فقط در يک شهر و دو شهر، بلکه در همه کشور، در همه شهرها، در همه مساجد، جوانهاي ما، مردان ما، زنان ما، دختران ما، پسران ما مي روند صف مي کشند، اسم مي نويسند، براي اينکه به آنها فرصت داده شود که در اين مسجد، در آن مسجد، سه روز روزه بگيرند و اعتکاف کنند؛ اين خيلي براي يک ملت حائز ارزش است، اين خيلي مهم است. اينها هست. اين ماه رجب است؛ از اين فرصتها استفاده کنيد. جوانها! شما بيشتر استفاده کنيد. دلهاي پاک شما، جانهاي باصفا و نوراني شما آماده تلالوات و تشعشعات رحمت الهي و توجهات الهي است؛ اين را قدر بدانيد. (25/2/92)
روزنامه كيهان، شماره 21043 به تاريخ 6/2/94، صفحه 6 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان