13 مهر 1394, 15:28
تدریس
آیت الله شیخ محمّدحسن مامقانى در کنار تحصیل، به تدریس نیز مشغول بودزیرا تدریس، در کنار تحصیل نقش مهمى در تثبیت یافته هاى علمى دارد. وى در چند سالى که در تبریز سکونت داشت، ضمن شرکت در درس استادان آن شهر، به تدریس کتاب هاى قوانین و لمعه همّت گماشت و بسیارى از طلاّب تبریز، در درس اصول و فقه او شرکت مى کردند[31].
همچنین در سال هایى که وى مراحل و قلّه هاى بلند علم و کمال را در نجف اشرف، فتح مى کرد، به تدریس درس هاى خارج فقه و اصول نیز اشتغال داشت و در این راه، آن چنان تبحّر و تسلّط داشت که بسیارى از طلاّب و روحانیون در درس وى شرکت مى کردند.
وى قائم مقام استادان طراز اوّل نجف به حساب مى آمد و او را به عنوان «مقرّر» مى شناختندیعنى کسى که درس استاد را آموخته است و به خوبى آن را تدریس و تبیین مى کند[32].
نویسنده ریحانة الادب در این باره مى گوید: «حوزه درس فقهى و اصولى او، مجمع علماى امصار و محل استفاده افاضل هر دیار بود. در نجف صبح ها و عصرها درس فقه مى گفت در مسجد صاحب جواهر، درس اصول او بسیار رونق داشت به طورى که بیش از پانصد نفر در درس او شرکت مى کردند[33]».
نویسنده معارف الرّجال نیز در این باره مى گوید:
«شیخ (محمّد) حسن مامقانى، عالمى جلیل القدر و بلند مرتبه و مُدرّسى قدرتمند بود که توانایى زیادى در تدریس علم اصول داشت البته علم اصول او خیلى بهتر از فقه او بود. در مسجد صاحب جواهر به منبر مى رفت و تدریس مى کرد و ما صبح ها در درس فقه و عصرها در درس اصول ایشان حاضر مى شدیم و این در حالى بود که بسیارى از اهل فضل و علم در محضر او حاضر مى شدند[34]».
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان