14 مهر 1394, 11:47
سید محمّد مهدى اصفهانى که از شاگردان آقا ضیاء بود، در کتاب «احسن الودیعه»، در توصیف استادش مى نویسد:
«آقا ضیاء الدین عراقى «دام البارى برکاته» خداوند برکات وجود او را مدام، زمانه را به وجود شریف او منور فرماید، از اعاظم مراجع امامیه و بزرگترین فقها و مدرسین علوم دینیه مى باشند. بیش از 150 نفر از طلاب علوم و محصلین عرب و عجم از دانشجویان فقه و اصول در محضر شریفش حاضر مى شوند و از لطائف بیان و فصاحت زبان وجودت تقریر و حسن تحریر وى استفاده مى کنند و خود صاحب عنوان هم به همین مزایا بر دیگر اکفاء خود برترى جسته و با جمع متشتتّات علوم در بین فحول علماى وقت رتبه برترى را حائز گردیده اند.
او شخصى است مبرّز در علوم عقلیه و مفاهیم آن، دنیا را یکسره پشت پا انداخته و خداى را در جمیع احوال ناظر دانسته و جز در راه معبود یکتا قدمى برنداشتند. خلاصه، آن عالم ربّانى و پیشواى اهل زمان خود یکتا سوار میدان جمله «شَهِدَ بفضله الموافقِ و المخالف» مى باشد.»([10])
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان