13 مهر 1394, 13:51
کرامات
آیت الله لارى از روحیّات لطیف و به تعبیر برخى «مجرد» برخوردار بود. او در اوایل دهه بیست و به دنبال قحطى به مردم دستور داد که پس از روزه گرفتن، پاى برهنه به سوى دشت حرکت کنند و او پیشاپیش مردم، در برکه حاج على اکبرى به نماز ایستاد و همان شب، باران رحمت الهى، آب انبارها و مزارع را سیراب کرد. کرامات دیگرى از زبان مردم و مریدان وى نقل شده است مانند: دست کشیدن بر دیگ نصف شده برنج و کمى خورشت براى اطعام نیمى از جمعیّت مسجدى پر که پس از اطعام همه، باز برنج و خورشت در دیگ ها باقى بود و نیز هدیه دادن انگشترى به یکى از سرشناسان اهل سنت، به خاطر برگزارى مجلس عزاى حسینى و تأکید وى بر به کار آمدن این انگشتر در روزهاى خاص.
این سرشناس اهل سنت مى گوید: سال ها گذشت و در تجارت بندر لنگه ورشکست شدم به یاد سخن و انگشتر هدیه داده شده آیت الله لارى افتادم. آن روز، آن انگشتر را به هشتاد هزار تومان (که با آن، حدود پنجاه خانه دویست مترى قابل خریدن بود) فروختم و نه تنها دیون خود را با آن پرداختم بلکه ورشکستگى من جبران شد حتى با آن خانه اى نیز در شیرازخریدم و...[34]».
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان