13 مهر 1394, 13:51
یک کرامت
فرزند بزرگ محدّث قمى گوید:
فراموش نمى کنم زمانى که در نجف اشرف بودیم یک روز صبح پدرم ـ در حدود سال (1357 هـ .ق.) دو سال قبل از وفاتشان ـ از خواب برخاستند و گفتند: امروز چشمم به شدّت درد مى کند و قادر به مطالعه و نوشتن نیستم و بسیار ناراحت به نظر مى رسیدند. تقریباً زبان حالشان این بود که شاید خاندان پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) مرا از خود طرد کرده باشند... آقاى محدّث زاده مى افزاید:
من مشغول تحصیل بودم، رفتم به مدرسه و ظهر که به خانه برگشتم دیدم ایشان مشغول نوشتن هستند، عرض کردم چشمتان بهتر شد؟ فرمودند: درد به کلّى مرتفع گردید. سؤال کردم چگونه معالجه کردید؟! پاسخ دادند که: وضو گرفتم و مقابل قبله نشستم و کتاب «کافى» خطى را که به خط فقیه مشهور ملاّ عبدالله تونى صاحب کتاب وافیه بود به چشم کشیدم، درد چشم برطرف شد و تا پایان عمر دیگر به درد چشم مبتلا نگردیدند.([16])
آرى کتاب کافى مرحوم کلینى به دست خط مرحوم ملاّ عبدالله تونى از کتبى بود که مرحوم محدّث قمى به آن خیلى علاقه داشت.
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان