جنگ نرم 60 موسسه غربی با ایران اسلامی

جنگ نرم 60 موسسه غربي با ايران اسلامي

محمد عبدالهی

دست‌های نامرئی -40

موسسه‌های آمریکایی و غربی

دشمن بیدار است، خبرهایی که از مراکز حساس سیاسی و امنیتی دنیا به دست ما می‌رسد، نشان می‌دهد که دستگاه‌های عظیم و گسترده ای با بودجه‌های کلانی به طور دائم متوجه به نظام جمهوری اسلامی هستند، با انگیزه‌هایی که دارند که گفته شده است و معلوم است برای ما و شما؛ دارند کار می‌کنند، هر روز طرحی را به میدان می‌آورند و هر روز عرصه جدیدی را در مقابل جمهوری اسلامی می‌آرایند و این ادامه پیدا خواهد کرد تا وقتی که مایوس بشوند.

مقام معظم رهبری (دام ظله العالی)، 4/6/88

موسسات آمریکایی و غربی پشتیبان انقلاب‌های مخملی در ایران: هم اکنون 60 بنیاد و موسسه مرتبط با جنگ نرم در ایران در حال فعالیت می‌باشند که اسامی آن‌ها بدین شرح است366:

بنیاد سوروس یا بنیاد جامعه باز367، مرکز بین المللی محققان وودرو ویلسون368، خانه آزادی369، صندوق اعانه ملی برای (دموکراسیN.E.D) 370،( موسسه دموکراتیک ملی N.D.I) 371، (موسسه جمهوری خواه ملی N.R.I) ) 372، موسسه برای دموکراسی در (اروپای شرقی(مقر ورشو ( I.D.E.E) )373، مرکز دموکراتیک اروپای شرقی(مقر ورشو) ( E.E.D.C) 374، بنیاد فورد375، بنیاد برادران راکفلر376، موسسه هوور دانشگاه استانفورد377، موسسه هلندی هیووس378، مناز انگلیس379، انجمن سازمان ملل ایالات متحده آمریکا380، بنیاد کارنگی381، ویلتون پارک انگلیس382، سازمان جستجو برای زمینه‌های مشترک383، شورای جمعیت384، انستیتو واشنگتن برای مسائل خاورمیانه نزدیک385، انستیتو اسپن386، موسسه آمریکن اینتر پرایز387، بنیاد آمریکای جدید388، بنیاد اسمیت ریچاردسون389، صندوق ژرمن مارشال آمریکا(دارای دفاتر در آلمان، بلژیک و ...)390، مرکز بین المللی برای حل مسالمت آمیز391، بنیاد عبدالرحمن برومند، دانشگاه یل392، مرکز مردین393، بنیاد دموکراسی در ایران394، انستیتو بین المللی جمهوری خواهان395، انستیتو ملی دموکراتیک396، انستیتو ابتکار آمریکائی، انستیتو دموکراسی در اروپای شرقی397، مرکز کمک رسانی آمریکا398، مرکز بین المللی تجارت خصوصی399، مرکز آمریکائی برای هم بستگی بین المللی کارگران400، مرکز بین‌المللی برای انتقال دموکراسی401، انجمن تشکیل دموکراسی402، انستیتو آلبرت انیشتین403، جنبش جهانی برای دموکراسی404، شبکه فعالان جوان دموکراسی405، گروه اطلاعات دموکراسی و تکنولوژی ارتباطات406، جنبش بین المللی پارلمانی برای دموکراسی407، انستیتو شبکه جستجو دموکراسی، موسسه ریگا408، موسسه برکمن409، شورای روابط خارجی آمریکا410، انجمن سیاست خارجی آلمان411، موسسه اسرائیلی مموری412، مرکز مطالعات دموکراسی انگلیس413، انستیتو مریدین414، دانشگاه یل و کلیه مراکز و موسسات تابعه415، دانشگاه دفاع ملی آمریکا416، مرکز مستند سازی اسناد حقوق بشر ایران417، مرکز آمریکایی فلتا فعال در آسیای مرکزی و قفقاز418، کمیته خطر کنونی419، انستیتو بروکینگز420، مرکز سابان وابسته به بروکینگز421، دیده بان حقوق بشر422، بنیاد آمریکای جدید423، بنیاد رابرت مردوخ424.

از آن جا که معرفی و شرح فعالیت تمامی مراکز فوق‌الذکر از حوصله این کتاب خارج است، در این فصل به توضیحاتی پیرامون عملکرد مهم ترین بنیادها اکتفا می‌شود.

راهبران برون مرزی براندازی نرم در ایران

سازمان‌های غیردولتی یکی دیگر از بازیگران مهم و تاثیرگذار در جریان انقلاب‌های رنگی به شمار می‌آیند. این سازمان‌ها که عموماً یا در زمره‌ی سازمان‌های غیردولتی فراملی هستند و یا به وسیله ی آن‌ها پشتیبانی می‌شوند، وظیفه‌ی آموزش طرق منازعه‌ی غیرخشونت آمیز و هم چنین حمایت مالی و تبلیغاتی اعتراض‌های منتج به انقلاب‌های رنگی را برعهده دارند. این سازمان‌ها که اکثراً امریکایی هستند، به ظاهر برای تحقق حقوق بشر و کمک‌های بشر دوستانه در قالب‌های فرهنگی و سیاسی به فعالیت می‌پردازند، اما در واقع، این بنیادها یک زنجیره‌ی تکمیل کننده برای براندازی نظام‌های سیاسی محسوب می‌شوند که در راستای تحقق سلطه آمریکا بر امور سایر کشورها عمل می‌کنند. از این رو در تمام انقلاب‌های رنگی، سازمان‌های غیردولتی آمریکایی به همراه سفارتخانه‌ها و سفرای این کشور نقش مهمی ایفا نموده‌اند.

در واقع آن‌ها هدف خود را از حمایت مخالفان جهت راه اندازی انقلاب‌های رنگی در اهداف بلندمدت ایالات متحده مبنی بر حمایت از اشاعه‌ی دموکراسی در سراسر جهان عنوان می‌کنند و با این حربه از اتهام‌هایی نظیر مداخله در امور داخلی کشورهای دیگر می‌گریزند. بنابراین در جریان انقلاب‌های رنگی، دولت آمریکا از طریق ایجاد و گسترش سازمان‌های غیردولتی و جایگزینی آن با نهادهای غیردولتی سنتی به ارائه‌ی ارزش‌های ساختاری غرب در قالب‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی و تحت عنوان جامعه مدنی می‌پردازد.

صاحب نظران چپ و رادیکال، سازمان‌های غیردولتی را ترفند تازه‌ی نظام سرمایه داری برای بقای سلطه ی خود بر جوامع می‌دانند و برخی دیگر از منتقدان، آنها را گزینه‌ای موثر و مفید در ارایه‌ی خدمات دولتی در چارچوب نظام اقتصادی سرمایه داری تلقی می‌کنند. برخی دیگر نیز سازمان‌های غیردولتی را اهرم قدرت‌های جهانی برای سست کردن پایه‌های اقتدار حکومت ملی تلقی می‌کنند.