20 مهر 1396, 16:21
رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند:
«إی وَ الَّذی بَعَثَنی بِالنُّبُوَّةِ إِنَّهُم لَیَنتَفُونَ بِه وَ یستضیئُونَ بِنُورِ ولایَتهِ کَإِنتِفَاعِ النّّاسِ بِالشَّمسِ و إِن جَلَّهَا السَّحابُ»
«به خدایی که مرا به نبوت برگزید، سوگند! همانا شیعیان از وجود او (امام زمان) بهره میبرند و از نور ولایت او طلب نورانیت میکنند، همانگونه که مردم از خورشید پشت ابر بهرهمند میشوند»
(بحارالانوار، ج 52، ص 94)
تشبیه وجود مبارک حضرت مهدی(عج) به خورشید پوشیده شده با ابر، به اموری چند اشاره دارد:
1- نور وجود و علم و هدایت، به واسطه او میرسد؛ چنانچه از روایات معتبر ثابت میشود که اهل بیت (ع) علت غایی و هدف نهایی از ایجاد خلق بودهاند و اگر ایشان نمیبودند، نور وجود به دیگر موجودات نمیرسید، و به برکت وجود ایشان است که علوم و معارف بر مردم ظاهر و بلاها از ایشان دفع میشود.
2- همانگونه که مردم همواره در انتظارند تا خورشید از پشت ابر ظاهر شود و نور افشانی خویش را به اوج برساند، شیعیان مخلص نیز در هر لحظه و در هر زمان منتظر ظهور اویند و لحظهای نیز از او مایوس و ناامید نمیشوند.
3- انکار کننده وجود مقدس او با آن که آثار فراوان وجودی او ظاهر است، همچون کسی که اصل وجود خورشید را به هنگامی که در پشت ابر قرار میگیرد، انکار نماید.
4- انکار وجود ایشان مانند انکار وجود خورشید، واهی، مضحک و بطلانش واضح است.
5- همانطور که قرار گرفتن خورشید در پشت ابرها، به خاطر نقص آن نیست بلکه به خاطر وجود ابرهاست، در پس پرده غیبت بودن امام عصر(عج) نیز به خاطر ابرهایی است که ما بندگان در مقابل نور افشانیاش ایجاد کردهایم، ابرهای گناه و معصیت باعث شده تنها بهرهای حداقلی از وجود ایشان ببریم.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان