21 شهریور 1390, 0:0
تاوان شركت در نزاع
مريم خباز
مرز بین زندگی آرام و زندگی پرتشویش به باریکی یک موست. بعضی وقت ها برای این که آرامشت به هم بخورد یک اتفاق ساده کافی است، یک عصبانیت، یک از کوره در رفتن و یک چشم را بستن و به چیزی فکر نکردن. مرز خویشتنداری را که پشت سر بگذاری آرامشت به هم می خورد حتی پای خانواده و هر کس که به نوعی به تو وابسته است هم به میان می آید، خودت که اصلا قربانی اصلی می شوی، هم زندگی آرام را از دست می دهی و هم جان و آبرویت را درست وقتی که تصمیم می گیری برای تخلیه ناراحتی و عصبانیتت یکی از مهره های یک درگیری و نزاع شوی. شرکت در منازعه یعنی روی آوردن به ضرب و جرح. یعنی دست زدن به جرم علیه اشخاص که تبعات حقوقی فراوانی برای افراد به بار می آورد. ضرب یعنی زدن که از نظر حقوقدانان به صدماتی گفته می شود که وارد کردن آنها موجب از هم گسیختگی ظاهری نسوج و خونریزی از بدن نمی شود. پس کسی که در یک نزاع شرکت می کند و موجب ایجاد کبودی، تورم، پیچ خوردن مفاصل و خون مردگی در بدن طرف دیگر درگیری می شود از نظر قانون مرتکب ضرب شده است. ضرب ممکن است با دست یا پا با تمام سنگینی بدن یا با استفاده از ابزاری مثل چوب، آهن یا سنگ اتفاق بیفتد، اما به هر حال ملاک تشخیص وارد کردن صدمه به بدن، آسیب ظاهری بدون خونریزی است. در مقابل، جرح به معنی زخم زدن به دیگری به آسیب هایی گفته می شود که با خونریزی ظاهری و بیرونی همراه باشد، مثل وقتی که کسی باعث ایجاد خراشیدگی، بریدگی یا پارگی در بدن فرد دیگری می شود. پس قطع عضو، سوختگی، شکستگی و بریدگی یا مواردی شبیه اینها جزو انواع جرح به حساب می روند. جرح عضو عمدی
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان