تقوا در اقتباس

تقوا در اقتباس

یکى از صفات برجسته مرحوم فرید تقواى قلمى اوست زیرا مطلبى را که در جایى دیده از همان جا نقل مى کند و آن رابه خود نسبت نمى دهد و از آثار ذهنى خود نمى داند. به عنوان نمونه مطلبى را که در مقدمه کتاب «ارمغان فرید»^([14]) آورده نقل مى کنیم:

شبهه از نظر تاریخى چیزى نیست که در این عصر و زمان پیدا شده باشد... منتها در این عصر حاضر جنبه فّنى به خود گرفته... ما از نخستین شبهه اى که در میان بشر واقع شده اطلاعى نداریم،شهرستانى در «مِلَل و نحل» خود مى گوید: نخستین شبهه اى که در میان خلق پیدا شد شبهه ابلیس بود و علّت پیدایش آن هم استبداد به رأى او در مقابل نصّ و برگزیدن راه هواى نفس در مخالفت فرمان خداى و بزرگى بستن بر خویش به واسطه مادّه آفرینش خود از آتش بر ماده آفرینش آدم از گِل بود.^([15])

سپس از قول شهرستانى نقل کرده که:

«از این شبهه ابلیس هفت شبهه دیگر پیدا شد که آن ها همچنان در اذهان مردمان سارى و جارى است، و از آن ها مذاهب بدعتى بوجود آمد.»

مرحوم فرید بعد از نقل آن هفت شبهه فرموده:

«من عقیده این دانشمند که همه شبهات نامحدود جهان را ناشى از همین شبهات محدود ابلیس مى داند مناقشه نمى کنم، زیرا... هرگز عقل ابلیس به این شبهات و شیطنت هاى استعمارى عصر حاضر نمى رسیده... .»

مرحوم فرید مطالب قابل قبول شهرستانى را به نام خود تمام نکرده، و این یک نوع تقواى قلمى است.

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه