24 آبان 1393, 14:3
كلمات كليدي : اعمال حقوقی ،وقایع حقوقی، عقد،ایقاع
نویسنده : شعبانعلی جباری
آن دسته از اعمالِ ارادی افراد که منشأ آثار حقوقی باشد، اعمال حقوقی است. برای اینکه حقی در روابط اجتماعی به وجود آید، قانون باید سبب آن را معین کند. حوادثی را که قانون، باعث ایجاد حق یا تغییر آن و یا از بین رفتن آن در نظر گرفته است، وقایع حقوقی به معنای عام گفته میشود. در حقیقت هر پدیدهای که اثر حقوقی داشته باشد، در شمار وقایع حقوقی است؛ این گروه از وقایع را به تناسب اثری که اراده شخص در ایجاد و نتائج آنها دارد به دو بخش تقسیم کردهاند:
الف) اعمال حقوقی ب) وقایع حقوقی
وقایعی است که با ارادۀ اشخاص به وجود آمده، آثار حقوقی آن نیز تابع همان اراده است؛ پس اعمال حقوقی، آن اعمال ارادی است که به منظور ایجاد اثر حقوقی خاص، انجام میشود و قانون نیز اثر دلخواه فرد را بر آن بار میکند.
انشاء اثر حقوقی هرگاه با دو ارادۀ متقابل صورت پذیرد، عقد نامیده میشود. عقد یا قرارداد، ارادۀ دو یا چند شخص در ایجاد ماهیت حقوقی است که به توافق صورت میپذیرد و هر کدام از طرفین، منافع خاصی را دنبال کرده و سعی میکنند راه مشترکی را برای دستیابی به هدف خاص خود پیدا کنند.
1) اراده طرفین باید چهرۀ انشائی داشته باشند، یعنی بخواهند اثری را به وجود آورند و نباید، اخبار (خبردادن) به حق باشد؛ مثلاً اگر کسی به ایجاد حقی در گذشته اقرار کند و دیگری هم گفتۀ او را تصدیق کند، این عقد محسوب نمیشود، چرا که چهرۀ انشائی ندارد.
2) اثر دلخواه باید ناشی از توافق و محصول مشترک دو انشاء باشد؛ پس اگر یک اراده بخواهد مستقلاً حقی را ایجاد کند، عقد نخواهد بود. به عبارت دیگر باید توافق دو انشاء، سبب ایجاد اثر حقوقی باشد، نه شرط بقای آن.
انشاء اثر حقوقی هر گاه با یک اراده انجام شود، ایقاع نامیده میشود.
پس اولاً؛ آنچه صورت میپذیرد کار ارادی و برای هدف خاصی است. ثانیاً؛ اثر حقوقی کار ارادی، انشاء میشود و نتیجۀ اخبار از واقع نیست. ثالثاً؛ ایقاع با یک اراده واقع میشود و نیاز به توافق ندارد، مثل طلاق.
وصف مشترک ایقاع و عقد آن است که ارادۀ شخص، رکن اصلی آنها است و این اراده اثر حقوقی خاصی را بر عقد یا ایقاع بار میکند.
اصل لزوم ایقاع: ایقاع، عمل حقوقی لازم است و مبنای لزوم آن هم ارتباطی است که با حقوق دیگران دارد چرا که در مرحلۀ اجرا با حقوق دیگران مرتبط است مثل طلاق، تا جائی که مشهور قائل به عدم خیار شرط در ایقاعات هستند. چرا که در قراردادها، خیار شرط در نتیجۀ تراضی طرفین است و قانونگذار نیز سرنوشت عقد را در اختیار آنان گذاشته است، ولی در ایقاعات چنین نیست.
رویدادهایی هستند که آثار حقوقی آنها در نتیجۀ اراده شخص نیست و به حکم قانون به وجود آمده باشد؛ اعم از اینکه ایجاد خود واقعه، ارادی باشد( مثل غصب و اتلاف مال غیر) یا اینکه طبیعی باشد (مثل مرگ و تولد شخص).
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان