24 آبان 1393, 14:2
محافظه‌کاری یا کنسرواتیسم عقیده‌ای مبتنی بر حفظ سنت‌های قدیمی و مخالفت با هرگونه تغییر بنیادی در ساختار جامعه است.
کاربرد عنوان محافظه کار در انگلستان از 1840- 1835 آغاز شد و از آن زمان این عنوان جای عنوان تاریخی "توری" را گرفت. در نظام سیاسی انگلستان حزب محافظه کار همواره یکی از احزاب بزرگ بوده است و مردانی چون "ادموند برک"، " کالریج"، "پیل" و "دیز رائلی" در کمال بخشیدن به سنت محافظه کاری سیاسی انگلستان سهمی بزرگ داشتند.
به طور کلی محافظه کاری تایید وضع موجود و مقاومت در برابر تغییر و دگرگونی است. این اصطلاح بیشتر در مقابل رادیکالیسم به کار می‌رود، ولی محافظه‌کاری تنها مخالف رادیکالیسم و اندیشه‌های انقلابی نیست و با سوسیالیسم و سوسیال دموکراسی و به طور کلی هر عقیده‌ای که خواهان تغییراتی در زیربنای جامعه است، مخالفت می‌ورزد.
مالکیت خصوصی یکی از مواردی است که محافظه‌کاران سخت به آن پایبند هستند و با هرگونه تحدید مالکیت یا دولتی کردن بخش‌های خصوصی مخالفت می‌نمایند.
اصطلاح محافظه‌کاری گاهی در مورد احزاب و گروه‌هایی که خواهان بازگشت به وضع گذشته هستند، به کار می‌رود و در این‌گونه موارد بعضاً به گروه‌های چپ و تندرو هم اطلاق می‌شود. به طور مثال در جریان مبارزات داخلی حزب کمونیست شوروی سابق، از گروه مخالف گورباچف که خواهان بازگشت به سیاست سنتی گذشته بودند به عنوان گروه محافظه کار نام برده می‌شد.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان