ماهیت امامیه (اثنی عشریه)
امامیه یا اثنی عشریه مکتبی است در برابر اهل سنت. امامت در مذهب شیعه از ارکان اعتقادی محسوب میشود. چرا که منکرین این عقیده در مذهب تشیع واقع نمیشوند. امامت در این مذهب به طور کامل و معین شامل دوازده تن میباشد که در طول دو قرن و نیم استمراری هدفمند و جریانی پویا بر آن حاکم بود. مخالفین شیعه بطور مشخص در مساله امامت با شیعه تضاد دارند. شیعه مخالفین و منکرین امامت حقه را از خود نمیداند و بر این مخالفین، امامیه و یا اثنی عشریه اطلاق نمیکند مانند تمامی فرق اهل سنت و منحرف شدگان از مکتب شیعه مثل کیسانیه، زیدیه، اسماعیلیه، فطحیه، واقفیه و سایر گزافه گویان (غلات).
امامیه، شیعه و اثنی عشریه همه مفاهیم تابناک یک حقیقت هستند. شیعه امامیه همان مذهب حقی است که اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله و سلم در آن متجلی شد. معمولا بحث شیعه و یا امامیه را در برابر اهل سنت عنوان میکنند و اثنی عشریه را در برابر هر فرقه منحرفی که در مساله امامت با امامیه تطابق کامل ندارند عنوان میکنند.
البته نویسندگان مغرضی چون شهرستانی و بغدادی برای تضعیف مذهب حقه اثنی عشری از اختلاف زیاد و کثرت فرق در شیعه یاد میکنند[1] و بگونهای ناشایست با تهمت و افتراء به بزرگان شیعه، آنان را سران فرقی منحرف از شیعه معرفی میکند مانند زراریه و یونسیه و شیطانیه.[2] بعلاوه اینکه از عناوین مختلفی مانند شیعه و رافضه و اثنی عشریه و امامیه و... برای نشان دادن تکثر مکتب شیعه استفاده مینمایند. این نوشتههای مغرضانه برای ایجاد توهم کثرت و اختلاف در شیعه است. در حالیکه تمام این عناوین، تعابیر مختلفی از یک مکتب میباشد که آن هم مکتب امامیه و به تعبیر دیگر شیعه اثنی عشریه است. به همین جهت ما نیز در این نوشته از عنوان اثنی عشریه استفاده نمودیم تا روشن شود که اثنی عشریه همان شیعه و امامیه است.
اثنی عشریه در روایات
اثنی عشریه نامی دیگری از امامیه و شیعه است. روایاتی بسیار از وجود دوازده امام علیهم السلام خبر میدهند. همانطور که مهدویت یک وعده الهی است امامت ائمه اثنی عشر از وعدههای دیگر الهی است که محقق شد.
در برخی از این روایات مستقیما اسامی و مشخصات دوازده امام ذکر شده است و در برخی از لفظ اثنی عشر استفاده شده است.[3] یقینا ایمان به امامت هریک از امامان در زمان وجود خودشان و در زمان بعد واجب بوده است. با این وجود در زمان امام دوازدهم، مکتب امامیه به نهایت خود دست مییابد و به همین دلیل به مکتب امامیه،اثنی عشریه میگویند.
1. امیرالمومنین علی علیه السلام میفرماید:
برای محمد صلی الله علیه و آله و سلم دوازده امام عادل است.[4]
2. جابر بن عبدالله انصاری به نزد فاطمه زهرا سلام الله علیها میرود و میگوید:
نزد ایشان لوحی بود که اسامی جانشینان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در آن بود و من اسامی ایشان را شمردم که دوازده تن بودند.[5]
3. امام باقر علیه السلام میفرماید:
خداوند عزوجل پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را به سوی جن و انس مبعوث گرداند و بعد از او دوازده جانشین تعیین نمود.[6]
4. امیرالمومنین علی علیه السلام میفرماید:
من و یازده تن از فرزندانم امامان محدث هستیم.[7]
اسامی ائمه اثنی عشریه
شیعه اثنی عشریه با مدارک قطعی به جانشینی، وصایت و امامت دوازده تن اعتقاد دارد که عبارتند از:
1. حضرت امام علی بن ابی طالب علیه السلام ( تولد:سال 30 عام الفیل - شهادت 40 ه.ق )
2. حضرت امام حسن بن علی المجتبی علیه السلام (3 ه.ق – 50 ه.ق)
3. حضرت امام حسین بن علی سید الشهداءعلیه السلام ( 4ه.ق- 63ه.ق)
4. حضرت امام علی بن الحسین زین العابدین علیه السلام (38ه.ق - 95 ه.ق)
5. حضرت امام محمد بن علی الباقر علیه السلام (57ه.ق - 114ه.ق)
6. حضرت امام جعفر بن محمد الصادق علیه السلام (83 ه.ق - 148 ه.ق)
7. حضرت امام موسی بن جعفر الکاظم علیه السلام (128ه.ق - 183ه.ق)
8. حضرت امام علی بن موسی الرضا علیه السلام (153 ه.ق - 203 ه.ق)
9. حضرت امام محمد بن علی التقی علیه السلام (195 ه.ق - 220 ه.ق)
10. حضرت امام علی بن محمد النقی علیه السلام (214ه.ق - 254ه.ق)
11. حضرت امام حسن بن محمد العسگری علیه السلام (231 ه.ق - 260ه.ق)
12. حضرت امام حجة الله القائم المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف (تولد 255 )
مخالفین مکتب حقه امامیه اثنی عشریه نیز هنگام ذکر عقاید امامیه در مساله امامت به معرفی این بزرگواران میپردازند. از فضایل اهل بیت علیهم السلام همین بس که دشمنان را وادار به خضوع در برابر عظمت خویش کردهاند و این خضوع در بسیاری از آثار اهل سنت و ادیان دیگر کاملا هویداست.[8]
به این ترتیب باید دانست که تشیع رهبران و امامانی دارد که از طرف خداوند و به نص پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم منصوب بودهاند. جابر بن عبدالله انصاری از اصحاب رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم شاهد این اعتقاد است همانطور که به گفته او اشاره شد.
امامان شیعه در طول دو قرن و نیم به هدایت و امامت امت پرداختند. امامت یک عهد الهی است که مخصوص به عدهای خاص از آل محمد علیهم السلام بوده است، در حالیکه دشمنان تشیع میکوشند تا امامت در شیعه را با انتخابی بودن امامت و یا ساختگی بودن شیعه تضعیف کنند.[9]