7 اسفند 1396, 12:50
میخواهم دو چیزی را مقایسه کنم که در عین اینکه تفاوتهای بسیاری دارند ولی هدفشان یکی است. هر چه میگردم چیزی با این شرایط پیدا نمیکنم. تصمیم گرفتم دو اشک را با یکدیگر مقایسه کنم. دو اشکی که از دو چشم متفاوت و به خاطر علتی متفاوت جاری میشوند. اشکی که از سر نفرت ریخته میشود و اشکی که از سر محبت بر گونهها جاری میشود. درست است هر دو اشکاند و ظاهری یکسان دارند و یک جور نوشته میشوند ولی هر کدام حامل پیامهای متفاوتی هستند. اشک از روی نفرت وقتی بوجود میآید که قلبت از چیزی یا کسی متنفر باشد تو از آن احساس آنقدر آزردهای که همه نفرتت در قطره اشکی از قلبت خارج میکنی و حال آنکه اشک از روی محبت را میتوان اینگونه گفت که قلبت آن قدر احساس محبت و همدردی میکند که تنها کاری که میتواند بکند جاری کردن اشک از قاب چشمان است. این اشک است که گاه از سر محبت سرازیر میشود و گاه از سر نفرت و هردو حامل پیامهای مهمی هستند. اشک نفرت گرچه ظاهری معمولی دارد ولی اگر جاری شود شاید بتواند شخص را تسکین دهد. اشک محبت هم ظاهری معمولی دارد ولی در معنا قشنگ است. زیرا کسی که از سرنفرت اشک میریزد را میتوام آرام کرد ولی شخصی که اشک محبت میریزد دیگران را با خود همراه میکند. دنیای اشک دنیای عجیبی است عجیب تر از آن این است که هر قطره اشک میتواند حامل پیامی جداگانه باشد و حاصل فکر و عملکرد قلب است. هر چه قلب از محبت سیر شود اشکهایت هم زیباتر است ولی هرچه قلبت از تنفر سیر باشد اشکهایت رنگ و بوی تنفر میگیرد در حالی که هر دو آنها یک ظاهر دارند. تا به حال به اشکهای مادری که در فراغ فرزندش به سوگ نشسته است، نگاه کردهاید؟ او قلبش از محبت و عشق لبریز است ولی معشوقش را گم کرده و به دنبال پیداکردن آن است و اشک را از قاب صدفیاش رها میکند تا پیامش را به او برساند. حال به اشکی که یک فرد خشن میریزد، بنگرید. ظاهرش با اشک آن مادر یکی است. اما شاید قلب فرد آکنده از نفرت و خشونت هم از این وضع خسته شده است و میخواهد بفهماند که دیگر نمیتواند مانند سنگی باشد و این کار را با اشک ریختن شروع میکند او تسکین مییابد ولی طولی نمیکشد که دوباره این نفرت به سراغش میآید. زیرا این نفرت ریشه گرفته، ریشهای عمیق، ولی امیدهایی در قلب اوست. هیچگاه نمیشود گفت: که اشک نفرت ناشی از نفرت مطلق است بلکه اشک میریزد تا قلبش پاک شود همانطور که آن مادر اشک میریزد تا محبتش را ابراز کند. هر دو اشک از قلب نشات میگیرد پس اگر قلبی پر از کینه و نفرت داریم باید سعی کنیم که آن را به محبت تبدیل کنیم تا ریشه درقلب ما پیدا نکند. ولی این را به یاد داشته باشید نفرتی که از کشورهای استبداد و استکبار دارید را از بین نبرید و بگذارید درقلب شما شعله بزند تا همین شعلههای کوچک دامن آنها را بگیرد و آتشی بزرگ به پا کند.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان