مبانی قرآنی نهضت عاشورا

قسمت پایانی

اشاره:

امام حسین علیه اسلام خود قرآن ناطق است و از این جهت فعل و تقریرش حجت است. و از آنجا که معصوم بر خلاف قرآن صامت عمل نمی کند لذا قیام و نهضت او نیز مستند و مبتنی بر مبانی اصیل قرآن است.

مفسر و حکیم معاصر، استاد جوادی آملی دامت بر کاته، طی شبهای محرم، این موضوع مهم را طرح و به تبیین آن پرداخته اند که پیشتر بخش چهارم آن از نظرتان خواهد گذشت و اینک بخش پایانی آن فراروی شماست:

... هفته امر به معروف و نهی از منکر هم هست و وجود مبارک حسین‌بن‌علی‌بن‌ابی‌طالب به عنوان امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد که یکی از آیات قرآن کریم هم همین بخش است که ان‌شاءالله در فرصتهایی که در پیش داریم یکی پس از دیگری این آیات عرضه می‌شود و سند قیام سالار شهیدان برای ما تبیین خواهد شد در حقیقت ثقلین یعنی قرآن و عترت هر دو ما را به امر واحد دعوت می‌کنند کار معصوم خودش حجت است ولی برای فهمیدن ما آیات قرآنی را با کار حسین بن علی(سلام الله علیه) که ارزیابی می‌کنیم، می‌بینیم آنچه را خدا در قرآن کریم فرمود حسین بن علی عمل کرد، آنچه را حسین بن علی(سلام الله علیه) عمل کرد ذات اقدس الهی در قرآن کریم فرمود.

از مصائب بی‌بی دو عالم فاطمه زهرا(سلام الله علیها) سخنی به میان آمده ایام متعلّق به این خاندان است و عرض ادب کردن به اینها برای خود ما فضیلت است چون گریه کردن ما را مسلّح می‌کند شما در دعای کمیل می‌خوانید که گریه سلاح مؤمن است، اسلحه مؤمن است اگر کسی اهل جهاد بود خواست مبارزه کند با دست خالی که نمی‌تواند بجنگد، اگر خواست با دشمن بیرون بجنگد آهن سلاح اوست، تفنگ است، گلوله است اینها سلاح و اسلحه جنگ با دشمن بیرون است، اگر خواست با غرور و منیّت و خودخواهی و نفس امّاره و نفس مسوّله بجنگد این در دعای کمیل آمده است «و سلاحه البکاء»این گریه؟ خالصانه به درگاه خدای سبحان آدم را مسلّح می‌کند یعنی آدم را از غرور نجات می‌دهد، از تعدّی نجات می‌دهد، از ظلم نجات می‌دهد، از خودبینی نجات می‌دهد، ازأَحْسَنُ أَثَاثاً وَ رِءْیاًنجات می‌دهد، از طمع نجات می‌دهد در نبرد با دشمن درون گریه می‌خواهد «و سلاحه البکاء» یعنی اسلحه مرد با ایمان در نبرد با دشمن درون قلبش شکسته است.

گریه خاضعانه در عبادت و غیر عبادت یک اثر دارد، گریه برای سالار شهیدان یک اثر دارد این گریه ما را به ولایت نزدیک می‌کند، به امامت نزدیک می‌کند، به علاقه به آنها نزدیک می‌کند وقتی به آنها علاقمند شدیم سخنان آنها را می‌شنویم، می‌پذیریم و عمل می‌کنیم این است که ما را وادار کردند که اگر اهل نماز شب هستید در نمازهایتان گریه کنید انسانِ اهل گریه رقیق‌القلب است قصی‌القب نیست شما بارها به عرضتان رسید این هفت، هشت میلیون پرونده‌ای که در دستگاه قضایی سالها می‌گردد هشتاد درصدش یا نود درصدش بر اساس همان خشونتهاست، گذشت در آن نیست، عفو در آن نیست، اغماض در آن نیست، به من برخورد، چرا این حرف را زد، چرا حرف من را عمل نکرد این است. بودجه مملکت صرف آن می‌شود، وقت نیروها صرف آن می‌شود، پُر بودن زندانها صرف آن می‌شود.

اگر همین حسینیه‌ها به رسالت‌اش عمل بکند مردم اهل نمازجماعت باشند، اهل حسینیه باشند، اهل عزاداری باشند نه بیراهه می‌روند، نه کسی راه آنها را می‌بندد، نه آنها راه دیگری را می‌بندند اینکه گفتند به مجالس حسین بن علی شرکت کنید برای اینکه جامعه بهترین راه زندگی‌اش همین است آنهایی که با این معارف رابطه‌ای ندارند بالأخره همیشه در زحمت‌اند این گریه هم آدم را رقیق‌القلب می‌کند، هم علاقمند به انسان کامل می‌کند، وقتی مشتاق به آنها شدیم حرفهای آنها را می‌شنویم، درباره خودِ سیدالشهدا حسین بن علی بن ابی طالب(سلام الله علیه) گفتند انبیای الهی گریه کردند، وجود مبارک پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) گریه کرد، فاطمه زهرا و علی بن ابی طالب(علیهما آلاف التحیة و الثناء) گریه کردند، اما چون از فضیلت بی‌بی دو عالم فاطمه زهرا(سلام الله علیها) سخنی به میان آمده من هم این یک جمله آخر را به عرضتان برسانم.

خود وجود مبارک فاطمه زهرا(سلام الله علیها) هم برای حمایت از مکتب این تلاش و کوشش را انجام داد شما می‌بینید اینها برای حفظ مکتب، برای حفظ دین از هیچ مشکلی نگذشتند و از هر فرصتی هم حداکثر بهره را بردند، شما آن باغ فدک را می‌بینید وجود مبارک زهرا برای حفظ اسلام تا در اختیارشان بود مصرف می‌کردند، بعد هم که از اینها گرفتند برای اینکه اختلاف داخلی نشود صرف‌نظر کردند، وقتی وجود مبارک حضرت امیر را خواستند به آن وضع به مسجد ببرند فاطمه زهرا(سلام الله علیها) حضور پیدا کرده، عده‌ای آمدند بین در و دیوار اهانت کردند به ذات مقدس فاطمه زهرا(سلام الله علیه) آن وضعی که برای بی‌بی(سلام الله علیها) پیش آمد وجود مبارک فاطمه به حضرت امیر(سلام الله علیهما) نگفت ای علی من را بگیر، فرمود: «یا فضّه الیک فخُذینی» به علی بن ابی طالب چیزی عرض نکرد، فرمود ای فضّه من را بگیر، چون حضرت باردار بودند فرمود: «یا فضّه الیک فخُذینی فقد و الله قتل ما فی أحشائی من حمل»این بچه‌ هم به این وضع از من گرفته شد، بعد با آن حال وقتی دید علی بن ابی طالب (سلام الله علیه) را به آن وضع به مسجد بردند زنان برجسته انصار و مهاجر در خدمت حضرت بودند با اینکه فاصله بین منزل و مسجد زیاد نبود وجود مبارک بی‌بی(سلام الله علیها) در بین راه یکی، دو جا نقل کردند نشست نفسی تازه کرد، خستگی‌اش برطرف بشود با اینکه خب جوان است فاصله مسجد و بیت هم بسیار کم بود، وقتی آمد وجود مبارک حضرت امیر را با سر برهنه در کنار منبر دید، فرمود: «خل بن عمّی أو لأکشفنّ رأس بالدعا» نفرمود شوهرم را آزاد کنید، نهایت ادب را رعایت کرد فرمود دست از پسر عموی من بردارید یا سرم را برای نفرین برهنه می‌کنم.

مرحوم شیخ مفید(رضوان الله تعالی علیه) نقل کرد که وجود مبارک امیرالمؤمنین ظاهراً به سلمان(رضوان الله علیه) فرمود سلمان برو به دختر پیغمبر بگو تو دختر رحمة للعالمینی من می‌بینیم «فانی أری جنبتی المدینة تکفئانی»تنها ستون مسجد نبود که می‌لرزید وجود مبارک امیرالمؤمنین فرمود سلمان برو به دختر رحمة للعالمین بگو من می‌بینم عذاب از دو طرف مدینه دارد وارد می‌شود دو طرف این شهر مدینه دارد می‌لرزد «إنّی أری؟ جنبتی المدینة تکفئان» که وجود مبارک امیرالمؤمنین این پیام را که داد زهرا(سلام الله علیها) از آن صحنه فاصله گرفت، اما خب زینب کبرا(سلام الله علیها) مراحل سخت‌تری را در کربلا دید و این بچه‌ها دیدند که وجود مبارک زینب کبرا(سلام الله علیها) دست بُرده زیر این بدن گاهی به آسمان نگاه می‌کند حرف می‌زند، گاهی به پیغمبر بیانی دارد، گاهی به علی بن ابی طالب، گاهی به مادرش فاطمه زهرا به خدای سبحان عرض کرد «اللهم تقبّل منا هذا القربان»خدایا این قربانی را از ما قبول کن، گاهی به رسول گرامی(علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) خطاب می‌کند، عرض می‌کند اینکه شما فرمودید حسین مصباح الهداست و سفینه نجات است حسین کشتی نجات است، کشتی‌ شکست خورده طوفان کربلا در خاک و خون تپیده میدان کربلا جدّا این کشتی با طوفان خون شکست و غرق طوفان خون شد.

السلام علیکم یا أهل بیت النبوة و یا معدن الرسالة و یا مهبط الوحی و یا مختلف الملائکة.

نسئلک اللهم و ندعوک باسمک العظیم الأعظم الاعزّ الأجل الأکرم یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله.

پروردگارا! تو را به انبیای الهی، تو را به صُحف آسمانی و اسمای حسنایت قسم دلهای ما را ظرف معارف الهی قرار بده.

توفیق ادراک معارف الهی، تخلّق به اخلاق الهی، عمل صالح را به همه ما مرحمت بفرما.

امر فرج ولی‌ات را تسریع بفرما.

نظام ما، رهبر ما، مراجع بزرگ و بزرگوار ما، حوزه‌های علمی، فقهی، فرهنگی، دانشگاهی ما را در سایه امام زمان حفظ بفرما.

دولت ما، ملت ما، مملکت ما، تمامیت ارضی ما، جوانها و نوجوانهای ما همه را در سایه امام زمان حفظ بفرما.

حوایج مشروعه همه را در سایه لطف امام زمان برآورده بفرما.

مرضای مسلمانها را در سایه لطف امام زمان درمان بفرما.

مشکلات دولت و ملت، مشکلات مسکن، مشکلات ازدواج جوانها را در سایه لطف امام زمان برطرف بفرما.

امنیت مناطق مسلمان‌نشین مخصوصاً ایران، عراق، افغانستان، فلسطین و لبنان و سوریه را در سایه لطف امام زمان برقرار بفرما.

خطر بیگانگان مخصوصاً استکبار و صهیونیسم را به خود آنها برگردان.

فرزندان ما را تا روز قیامت از بهترین شیعیان اهل‌بیت عصمت و طهارت قرار بده.

این عرض ادب را از همه به احسن وجه بپذیر.

ثوابی از این عرض توسلها به ارواح معلمان، بنیانگذاران مراکز مذهب، ذوی‌الحقوق ما، کسانی که کتابهای علمی نوشتند و ما از آن استفاده می‌کنیم به بهترین وجه اهدا بفرما.

«غفر الله لنا و لکم و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته»

گفتاری از آیت الله جوادی آملی