قالَ رسول الله (ص): «نَظَرُ الْوَلَدِ اِلی والِدَیْهِ حُبّاً لَهُما عِبادَةٌ»

حقوق پدر مادر

رسول خدا (ص ) فرمود:« احسان به پدر و مادر از نماز، حج ، عمره و جهاد در راه خدا بالاتر است .»

از زکریا بن ابراهیم نقل شده که مى گوید:« من نصرانى بودم و اسلام آوردم و به مکه رفتم ؛ خدمت امام صادق (ع ) رسیدم و عرض کردم : من نصرانى بودم و مسلمان شده ام . فرمود: از اسلام چه دیدى ؟ گفت : این سخن خداى تعالى را:« هاکنت تدرى ما الکتاب و لا الایمان و لکن جعلناه نورا نهدى به من نشاء من عبادنا »،

فرمود: بیقین خداوند تو را راهنمایى کرده است . آنگاه سه مرتبه فرمود: خدایا هدایتش کن ! پسرم هرچه مى خواهى بپرس . عرض کردم : پدر، مادر و خانواده ام نصرانى هستند، و مادرم نابیناست ، من همراه آنها باشم و در ظرف آنها غذا بخورم ؟ فرمود: آیا آنها گوشت خوک مى خورند؟ عرض کردم : نه ، بلکه با آن تماس هم ندارند، فرمود: اشکالى ندارد، مواظب مادرت باش و با او خوشرفتارى کن و چون از دنیا رفت او را به دیگرى وامگذار، خودت به کار او اقدام کن و به کسى نگو که نزد من آمده اى تا در منى پیش من آیى - ان شاء اللّه تعالى - زکریا مى گوید: در منى خدمت امام (ع ) رسیدم در حالى که مردم اطرافش را گرفته بودند و او مانند آموزگار کودکانى بود که گاهى این و گاهى آن ، سؤ ال مى کردند، و چون به کوفه رفتم نسبت به مادرم مهربانى کردم و خودم به او غذا مى دادم و جامه و سرش را نظافت مى کردم و خدمتکارش بودم ، مادرم به من مى گفت : پسرم تو زمانى که دین مرا داشتى چنین رفتار با من نمى کردى ، این چه رفتارى است که از تو مى بینم از زمانى که از دین ما رفته اى و به دین پاک وارد شده اى ؟ گفتم : مردى از فرزندان پیغمبر به من این طور دستور داده است .

مادرم گفت : آن مرد پیغمبر است ؟ گفتم : نه ، بلکه پسر پیغمبر است ، گفت : نه ، آن مرد، خود پیامبر است ، زیرا دستورى که به تو داده است از سفارشهاى پیامبران است ، گفتم : مادرجان ، پس از پیامبر ما پیامبرى نباشد و او پسر پیامبر است . گفت : دین تو بهترین دین است ، آن را به من تعلیم ده ، من اسلام را به او عرضه داشتم و او مسلمان شد و برنامه اسلام را به او آموختم ، او نماز ظهر، عصر، مغرب و عشاء را خواند و در همان شب عارضه اى به او رخ داد، به من گفت : پسرم آنچه به من آموختى دوباره بیاموز من آنها را تکرار کردم ، مادرم اقرار کرد و از دنیا رفت و چون صبح شد، مسلمانان آمدند، او را غسل دادند و من خود به جنازه او نماز خواندم و او را در قبرش گذاشتم .»