28 بهمن 1395, 4:13
(بدان اي سالک راه خدا!) يکي از مفاسد خطرناک براي کسي که بر اثر کيافي حلال، مسحور دنيا شده، ترس از مرگ است. يعني کسي که دل به دنيا بسته و اسير لذائذ حقيقي يا موهوم دنيا شده است، بيش از کساني که اين حالت را ندارند از مردن مي ترسد. يعني مرگ براي او هم تلخ است و هم ترسناک.
اين يک خطر بزرگ است... بنابراين مسحورين دنيا با ياد مرگ، چنان زير فشار قرار مي گيرند که از خود مردن و جان کندن هم برايشان سخت تر است. اين شدت کاملابه ميزان شدت انس به دنيا بستگي دارد، يعني هر چه دلبستگي و درگيري انسان با دنيا بيشتر باشد، سوختنش در برابر جدا شدن از دنيا بيشتر خواهد بود. امام صادق(ع) مي فرمايد: کسي که وابستگي اش به دنيا بيشتر باشد، حسرت او وقتي که بخواهد از آن جدا شود، بيشتر است (بحارالانوار، ج 69، ص 54)
رسائل بندگی، آيت الله شيخ مجتبی تهرانی، ص 165
روزنامه كيهان، شماره 21077 به تاريخ 19/3/94، صفحه 8 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان