نظر آقاى مهندس رجبعلى طاهرى درباره آیت الله محمد صادق حائری شیرازی

آقاى مهندس رجبعلى طاهرى از یاران مبارز آیت الله حائرى در صحنه هاى مختلف از ویژگیهاى ایشان این گونه مى گوید:

«من از سال 1335 با آقاى حائرى آشنا شدم. آن موقع، من به دانشکده فنى دانشگاه تهران رفتم و آقاى حائرى به حوزه علمیه قم رفت تا این که به دنبال قیام 15 خرداد، به دلایلى قرار شد براى ادامه نهضت روحانیت و امام خمینى به شیرازبیایم. در شیراز با آقا صدرالدین برادر بزرگتر آقاى حائرى مربوط شدم، شبکه ما محرمانه بود. آن زمان آیت الله حائرى هم به شیراز آمد و من پس از هفت سال با ایشان ملاقات کردم. در آن شرایط در مسجد شمشیرگرها به کمک چند تن از دوستان جلسه اى را تشکیل داده بودیم که به یک روحانى نیاز داشت. با آقاى حائرى صحبت کردم و پیشنهاد دادم که بیایند و در جلسات ما سخنرانى کنند. استخاره کرده پذیرفتند و به مسجد شمشیرگرها آمدند. در همان سخنرانى اول محصلین خیلى از ایشان استقبال کردند و خوشحال شدند و جلسات ما ادامه پیدا کرد و افراد بسیارى به وسیله ایشان، تربیت شدند. جلسات تا سال 51 ادامه داشت و پس از آن با دستگیرى اعضاى جلسه و زندانى شدن و شکنجه کردن آنها در زندان عادل آباد جلسات تعطیل شد و پس از آن آقاى حائرى به طور متناوب در قم و شیراز بود. از جمله کار دیگر مشترکمان تکثیر نوارهاى امام، پخش اعلامیه ها و جلسات خصوصى با محصلین و دانشجویان در منازل بود... من و آقاى حائرى چند بار زندانى شدیم. پس از پیروزى انقلاب که آقاى حائرى به شیراز آمد، من فرمانده سپاه شیراز و استان فارس بودم. همان زمان هم ایشان را دعوت کردم تا به سپاه بیایند، چون روحانى در سپاه نبود. چند ماه بعد مسئله انتخابات مطرح شد. من از کازرون و آیت الله حائرى از شیراز به توصیه برادرشان آقا صدرالدین کاندیدا شدیم. او به عنوان نماینده شیراز رأى آورد و مدتى در مجلس همکار بودیم و همکارى داشتیم. تا شهادت آیت الله دستغیب، که امام حکم کردند و ایشان اطاعت نموده به شیراز آمدند.»^[25]

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه