شنیده‌ام که گناهان به دو دستۀ صغیره و کبیره تقسیم شده‌اند ولی راه تشخیص آن را نمی‌دانم؟

پرسش:

شنیده‌ام که گناهان به دو دستۀ صغیره و کبیره تقسیم شده‌اند ولی راه تشخیص آن را نمی‌دانم؟

پاسخ:

در این موضوع اقوال مختلفی است که در شرح کافی (علامه مجلسی) و اربعین شیخ بهایی و کتب دیگر آمده است ولی ما در این‌جا فرمایش مرحوم سید کاظم یزدی در عروة الوثقی در باب شرایط امام جماعت را می‌آوریم. گناه کبیره را از چهار طریق می‌توان شناخت: 1-هر گناهی که در قرآن و روایات به کبیره بودن آن تصریح شده باشد. 2-هر گناهی که در قرآن یا روایات وعده آتش بر ارتکاب آن رسیده باشد. 3-هر گناهی که در زبان قرآن و روایات از گناهان کبیره بزرگ‌تر شمرده شده باشد. مثلاً فتنه‌انگیزی در قرآن از قتل عمدی که گناه کبیره است بزرگ‌تر شمرده شده است. 4-هر گناهی که نزد متدینین بزرگ شمرده می‌شود. به نحوی که یقین حاصل شود که بزرگی آن منتهی به زمان معصوم (ع) می‌گردد. مانند نجس نمودن مسجد از روی علم و عمد و به قصد هتک احترام خانۀ خدا، یا پرتاپ کردن و انداختن قرآن مجید به قصد هتک آن و... . (تألیف: شهید آیت‌الله دستغیب شیرازی) منابع: 1)گناهان کبیره، ص 27.