ذكر مصیبت امیرالمومنین علی علیه السلام : خطبه های انسان ساز امیرالمومنین(ع)

«السلام علیک یا ابا عبد الله السلام علیک یا امیر المومنین السلام علیک یا حسن بن علی یا اهل البیت النبوه»؛

ماها برای افراد که از دست ما بروند یک شب هفتی چیزی می گیریم، بیایید باز هم به چشم دل به منزل ایشان نگاه کنیم؛ هنوز گریه ها ادامه دارد، هنوز ناله ها ادامه دارد ، چقدر به مردم یاد می داد که مسائل توجه به آخرت را چقدر یاد آوری می کرد، چقدر خطبه می خواند فریاد می کشید «؟؟؟تجهزوا رحمکم الله فقد نودی فیکم برحیل فان امامکم عقبت کئودا و منازل المخوفه لابد من الورود علیها و الوقوف عندها»[1]؛ اما آقایان شیعیان دیگر این صداها قطع شده بود، صدای خطبه های انسان ساز دیگر قطع شده بود عرض می کنم یا امیرالمومنین جان ما به قربانت ، تو رفتی و این بچه ها به جای خالی تو نگاه می کردند و اشک می ریختند، به منبر محراب تو نگاه می کردند اشک می ریختند. آقایان می دانید من شنیده ام از آدم های ظریف و حکیم گفته اند که وقتی عزیز از دست می رود یک چند تا عاقل باید پیدا بشوند لوازم شخصی او را مخفی کنند عکس است، جا نماز است، یک چیزهایی که شخصا متعلق به او بوده این بازمانده ها وقتی می بینند ناراحت می شوند بابا هر عاقلی از این کار ها می کند. می گویند آقا من نمی دانم کسی آمد در منزل این کار را بکند یا نه؟ اما در مورد صدیقه طاهره روحی له الفداه یک حرفی زدم از امام زمان معذرت می خواهم گفتم شاید اگر تاریخ را بگردیم پیدا کنیم شاید یک عاقلی پیدا شد جا نماز خانم را جمع کند اما خجالت می کشم بگویم آن در نیم سوخته چی؟ آیا آن هم قابل اخفا بود؟ «صلوات الله علیکم یا اهل البیت النبوه و موضع الرساله و مختلف الملائکه».

حجه الاسلام و المسلمین فاطمی نیا