اجل

الف) معنای لغوی و اصطلاحی اجل . اجل در اصل به معنی « مدت معین » است و « قضاء اجل » به معنی تعیین مدت و یا به آخر رساندن مدت است،‌ اما بسیار می شود ، که به آخرین فرصت نیز اجل گفته می شود ، مثلاً می گویند : « اجل دین » فرارسیده است یعنی آخرین موقع پرداخت بدهی رسیده است . در اصطلاح به حد پایانی معین شده برای زندگی انسان ، اجل می گویند .
ب) انواع اجل . انسان دو اجل دارد ؛ اجل معلق و اجل مسمی : 1ـ اجل معلق ( اخترامی ـ موقوف ـ مبهم ـ غیر حتمی ) : زمان بندی مشروط و قابل تغییر به واسطة کردار خودمان است ؛ مثل چراغی که نفت دارد ولی آن را در معرض طوفان قرار دهیم . 2ـ اجل مسمی ( طبیعی ـ محتوم ) : زمان بندی بی چون و چرا و غیر قابل تغییر است که اگر آن اجل فرا رسد ،‌ساعتی پس و پیش نمی شود و اگر همة مراقبتها هم به عمل آید ، عمر مانند نفت چراغ تمام می شود . به عبارت دیگر ، اجل معلق ، عمر و مدت غیر حتمی و مرگ زودرس است و اجل مسمی ، عمر و مدت حتمی و مرگ طبیعی می باشد . در مورد انسان ، اگر تمام شرائط برای بقای او جمع گردد و موانع برطرف شود ساختمان و استعداد او ، ایجاب می‌کند که مدتی طولانی ـ هرچند این مدت بالاخره پایان و حدی دارد ـ عمر کند ،‌اما ممکن است بر اثر سوء تغذیه یا مبتلا شدن به اعتیادهای مختلف و یا دست زدن به خودکشی یا ارتکاب گناهان خیلی زودتر از آن مدت بمیرد ؛ مرگ را در صورت اول ،‌اجل حتمی و در صورت دوم ، اجل غیر حتمی می نامند . در تفسیر نور حجه الاسلام قرائتی به نقل از ابن عباس می خوانیم :« خداوند برای انسان دو اجل قرار داده : یکی از تولد تا مرگ ، دیگری ازمرگ تا قیامت . انسان با اعمال خود ، گاهی از یکی می‌کاهد و به زمان دیگری ، می‌افزاید، پس پایان اجل هیچ کس قابل تغییر نیست » .( تفسیر نور ـ حجه الاسلام : قرائتی ـ ص : 220 (
ج) فرق بین اجل مسمی و اجل معلق : در این قسمت ، به اختلافاتی که میان اجل مسمی و اجل معلق است اشاره می کنیم : 1ـ « اجل مسمی » ، مرگ طبیعی ولی « اجل معلق » ، مرگ زودرس است . 2ـ « اجل حتمی » ، در صورتی است که ما به مجموع علل تامه بنگریم و اجل غیر حتمی در صورتی است که تنها مقتضیات را در نظر بگیریم . 3ـ « اجل مسمی » ، قابل تغییر نیست ولی اجل معلق ، قابل تقدیم و تأخیر است . 4ـ « اجل مسمی » ، همان اجل محتومی است که در « ام الکتاب » ثبت شده ، و« اجل غیر مسمی » آن اجلی است که در « لوح محو و اثبات » نوشته شده است . 5ـ هر دو اجل از ناحیه‌ی خدا تعیین می شود ولی «اجل مسمی » به طور مطلق و بدون قید و شرط و « اجل معلق» به عنوان مشروط ومعلق .
د) فائده‌ی فرق گذاشتن میان آن دو . با فرق گذاشتن میان دو اجل ، نشاطی در جامعه‌ی انسانی ایجاد می شود و انسانها به فراهم آوردن شرائط عمر طولانی و رفع موانع آن می کوشند تا به اجل و عمر طویل که نزدیک به 120 سال است برسند .
هـ ) اسباب اجل معلق . اجل معلق ، به خاطر فقدان شرائط حیات ، تغذیه ، هجوم غصه ها و حوادث نفسانی درد آور و اسباب خارجی مانند غرق شدن و آتش سوزی و غیره حاصل می شود . همچنین در روایات ، اعمالی چون صله رحم ، صدقه ، زکات و دعا سبب طول عمر بیان شده و کارهائی چون قطع رحم و ظلم ، سبب کوتاه شدن عمر دانسته شده است . (برگرفته از تفسیر المیزان علامه طباطبائی جلد 10و7)

جدیدترین ها در این موضوع

پر بازدیدترین ها

آسیب شناسی فرهنگ عاشورا و راهبردهای عاشوراپژوهی

فرهنگ عاشورا، فرهنگی برخاسته از متن قرآن کریم و سیره اهل بیت عصمت و طهارت(ع) است. این فرهنگ قدرت و جاذبه فوق العاده و نیز زیبایی و درخشش منحصر به فرد داشته و در صورتی که درست و بدون کم و زیاد کردن اجزاء و تحریف معنوی و ظاهری ارائه شود، تحول آفرین و زندگی ساز است. 6 بهمن 1386, 0:0

جمله‌ای که ذرّه‌ای گناه باقی نمی‌گذارد

خدای متعال می‌فرماید: «هر چند به چیزی نیارمند باشند باز آنان را بر خویش مقدم می‌دارند و کسانی که خود را از خوی بخل و حرص دنیا نگه دارند، آنان به حقیقت رستگاران عالمند». 29 شهریور 1386, 0:0

آنچه عدل می‌گوید، دین است

عدالت در وجه دینی آن، همواره مورد توجه ادیان و دین‌داران بوده است. در این میان اسلام به عدالت نگاه خاصی دارد و این نگاه را می‌توان چه در قرآن و چه در سنت پیامبر(ص) به وضوح مشاهده کرد... 7 اردیبهشت 1387, 0:0

نگاهى به آفرینش زن با توجه به داستان آدم و حوا در قرآن

خبرگزاری فارس: مسأله آفریده شدن حوا از پهلوى آدم، چیزى است که قرآن درباره آن صراحتى ندارد؛ و عبارت<و خلق منها زوجها» را نیز نباید بر آن معنى حمل کرد، به گونه‌اى که گزارش قرآن همسان گزارش تورات گردد، توراتى که در دست مردم است و آفرینش آدم را یکسان یک داستان تاریخى نقل... 23 آبان 1386, 0:0

انسان آرمانی در نگاه قرآن

مطالعه در آیات قرآن، به روشنى مى نمایاند که هدف و رسالت قرآن، تعالى بخشیدن به انسان است و شکوهمندترین ترسیمى که از حیات طیبه انسان دارد، جایگاهى است که سراسر امنیت و سلامت است... 10 بهمن 1386, 0:0