4 آبان 1396, 14:21
قال رسول الله (ص):
« ثَلاثٌ مَن کُنّ فیهِ اِستَکمَلَ خِصالُ الایمانِ اللّذی اِذا رِضِیِ لَمْ یُدْخِلْهُ رِضاهُ فِی الْباطِلِ وِاِذا غَضِبَ لَمْ یَخرُِِجُهُ غَضَبُهُ مِنَ الحَقِّ وَاِذا قَدِرَ لَمْ یَتَعاطَ ما لَیْسَ لَهُ»
(تحف العقول، ص72)
رسول خدا (ص) فرمودند:
«سه حالت در هرکس باشد، همه خصال ایمان را دارد: 1- آن که درحال خوشی به کار باطل نپردازد؛ 2- آن که درحال غضب پا از حق بیرون ننهد؛ 3- آن که به وقت قدرت بیش از حق خود مطالبه نکند.» (برگرفته از: مبادی اخلاق در قرآن؛ آیت الله جوادی آملی)
برای کسی که در جهالت غوطه‌ور است، اگر برهانی اقامه کنید تا او را از جهالت برهانید، او آن را هم مغالطه تلقی می‌کند و بدفهمی او باعث می‌شود که وهمش بر فهمش حاکم باشد، در حالی که ما مأموریم فهم را بر وهم حاکم کنیم که این هم از بیانات نورانی امیرالمؤمنین (ع) است.
در این گونه از موارد، آیه شریفه
«نارُاللهِ المُوقَدَةِ، اللّتی تَطّلِعُ عَلَی الاَفئِدَةِ»[1]
مصداق پیدا کرده ظهور می‌کند، یعنی قبل از اینکه ما به قیامت برسیم، خود سوزی را درون خود احساس می‌کنیم. گاهی انسان از شدت غضب، سکته می‌کند و اگر هم سکته نکند، بالاخره سلامت اعصاب خود را از دست می‌دهد.
از فاطمه بنت الحسین (س) حدیثی نقل شده است که پیغمبر (ص) فرمود:
«ثَلاثٌ مَن کُنّ فیهِ اِستَکمَلَ خِصالُ الایمانِ اللّذی اِذا رِضِیِ لَمْ یُدْخِلْهُ رِضاهُ فِی الْباطِلِ وِاِذا غَضِبَ لَمْ یَخرُِِجُهُ غَضَبُهُ مِنَ الحَقِّ وَاِذا قَدِرَ لَمْ یَتَعاطَ ما لَیْسَ لَهُ»
«اگر کسی دارای سه اصل باشد، ایمان او کامل است؛ آن کسی که اگر حال نشاط و سرور به او دست داد، نشاط او سرور او، وی را از حق به باطل نکشاند. و آن کسی که اگر غضبناک شد، از حق بیرون نرود، و اگر به مقامی راه یافت و قدرتی پیدا کرد، چیزی که از آن او نیست،نگیرد و منصبی را که حق او نیست، غصب نکند»
درباره فاطمه زهرا (س) آمده است که غضب و رضای آن حضرت، غضب و رضای خداست.[2]
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان