انتظار فرج
قال علی(ع):«انتظروا الفرج، ولا تیاسوا من روح الله، فان احب الاعمال الی الله عزوجل انتظار الفرج»
معناى انتظار فرج
معنى انتظار فرج الهى، خود را آماده و مهیاى آن نمودن و کوشش و خودسازى براى آمدن آن، مانند کسى که انتظار وقت نماز یا وقت افطار یا آمدن مسافرش را مىکشد، نه اینکه بدون هیچگونه اقدامى دست روى دست بگذارد، و بگوید: هرچه شدنى است خواهد شد، انتظار فرج آل محمّد(ع) را کسانى دارند که در راه تحقّق آن شبانهروز مىکوشند و خود و جمعیت خود را براى آن آماده مىسازند.[1] حضرت هم وقتى آمد، انتظار دارد رفتار، اخلاق و زندگى شما مورد رضایتش باشد. کسى که مىگوید: من منتظر امام زمان هستم، گرههاى زیادى را باید تا رسیدن امام باز کند، والا اینکه انتظار فرج تنها به آرزو و خیال باشد، دروغ است و «فرج» به آرزو درست نمىشود. «فرج» یعنى آماده شدن و گشودن گره.[2]
انتظار فرج از منظر امام خمینی(ره)
ارزش دارد انسان در مقابل ظلم بایستد و مشتش را گره کند و توی دهنش بزند و نگذارد که اینقدر ظلم زیاد بشود، این ارزش دارد. ما تکلیف داریم آقا! اینطور نیست که حالا که ما منتظر ظهور امام زمان ـسلام الله علیهـ هستیم، پس دیگر بنشینیم در خانههایمان، تسبیح را دست بگیریم و بگوییم «عجّل علی فرجه» عجّل با کار شما باید تعجیل بشود، شما باید زمینه را فراهم کنید برای آمدن او؛ و فراهم کردن اینکه مسلمین را با هم مجتمع کنید، همه با هم بشوید، إن شاءالله ظهور میکند ایشان.[3]
جایگاه منتظران واقعی
امام سجاد(ع) منتظران را برترین مردم همه روزگاران بر مىشمارند:
إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیبَتِهِ الْقَائِلُونَ بِإِمَامَتِهِ الْمُنْتَظِرُونَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ کُلِّ زَمَان؛[4]
آن گروه از مردم عصر غیبت امام دوازدهم که امامت او را پذیرفته و منتظر ظهور او هستند، برترین مردم همه روزگاران هستند.
ٍامام صادق(ع) نیز میفرماید:
طُوبَى لِشِیعَةِ قَائِمِنَا الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ فِی غَیبَتِهِ وَ الْمُطِیعِینَ لَهُ فِی ظُهُورِهِ أُولَئِکَ أَوْلِیاءُ اللَّهِ الَّذِینَ لا خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَ لا هُمْ یحْزَنُون؛[5]
خوشا به حال شیعیان قائم ما که در زمان غیبتش منتظر ظهور او هستند و در هنگام ظهورش فرمانبردار او، آنان دوستان خدا هستند، همانها که نه ترس به دل راه مىدهند و نه اندوهگین مىشوند.
علاءبن سیابه از امام صادق(ع) روایت کند که فرمود: هرکس از شما به اعتقاد به این امر بمیرد؛ در حالىکه منتظر آن باشد، مانند کسى است که در خیمه قائم(ع) باشد.[6]
علائم منتظر واقعی
منتظر واقعی چند علامت دارد. 1. معدهاش به یک لقمه حرام آلوده نمىشود. 2. چشم خود را از حرام مىپوشاند. 3. گوش خود را از شنیدن برنامههاى غیرخدا باز مىدارد.[7]
وظیفه منتظرین
مهمترین وظیفهای که باید در یک منتظر واقعی جلوه نماید این است که در رفتارش پدیدار باشد؛ همانطور که وقتی منتظر میهمان عزیزی هستید، آماده ورود وی میشوید؛ در اینجا هم باید این آمادگی آشکار باشد؛ از جمله وظایف منتظرین صبر بر مصائب و مشکلات دوران غیبت است؛ در عصر غیبت، لازم است هر شیعه منتظری، در برابر مشکلات و گرفتاریها بایستد و از موجودیت و هویت خویش دفاع کند و صبرش مغلوب حوادث نشود. امام رضا(ع) در رابطه با همراهی و ملازمت صبر و انتظار فرج فرمودهاند:
مَا أَحْسَنَ الصَّبْرَ وَ انْتِظَارَ الْفَرَجِ؛[8]
چهقدر صبر و انتظار فرج نیکوست.
پیامبر اکرم(ص) در این زمینه میفرماید:
طُوبَى لِلصَّابِرِینَ فِی غَیبَتِهِ طُوبَى لِلْمُتَّقِینَ عَلَى مَحَجَّتِهِمْ أُولَئِکَ وَصَفَهُمْ اللَّهُ فِی کِتَابِهِ وَ قَالَ الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ وَ قَالَ أُولئِکَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُون؛[9]
خوشا به حال صبرکنندگان در دوران غیبت مهدی(ع)! آنها همان کسانی هستند که خداوند وصف ایشان را در کتاب خود آورده است آنجا که میگوید: کسانی هستند که به غیب ایمان آوردهاند و همچنین آنان حزبالله هستند.
البته وظایف متعددی برعهده منتظرین در کتب مختلف از جمله در جلد دوم کتاب مکیالالمکارم از سید محمدتقی موسوی اصفهانی آمده است.