27 فروردین 1397, 14:35
قال امیرالمؤمنین(ع): «لِلْمومن ثَلاثُ ساعاتٍ فَساعهٌ یُناجر فیها رَبَّه، و ساعهٌ یُحاسِبُ فیها نَفسَهُ و ...
اهل ایمان ساعتی از عمر لذت انس و راز و نیاز با خدا دارند که افضل ساعات عمر است و ساعتی چون رسول اکرم (ص) – فرمود «حاسبوا أنفُسَکُم قَبلَ أنْ تُحاسبوا» بحسات اعمال نیک و بد خود میپردازند اگر مار نیکو و نیکی بخلق بجا آورده شاد گشته و شکر میکنند و اگر گناهی از ایشان سر زده غمناک بدرگاه خدا بتوبه و انابه آمرزش میطلبند. و این محاسبه سبب شود که در آن عالم یا حسابشان آسان یا بکلی بی حساب به بهشت روند. در کلمه دیگر فرمود « من حاسب نفسه سعد» هر که در دنیا بمحاسبه نفس پرداخت از اهل سعادت در عالم آخرت است.
و نیز مؤمن ساعتی هم چون محتاج به بدن است بکار لذات بدن پردازد زیرا انسان در حیات دنیا برای حفظ شخص و نوع خود به غذا و تفریح حلال محتاج است و بصحبت دوستان و معاشرت و مباشرت زنان و سایر لذات جسمانی مباح برای قوت یافتن بدن برای کار شایسته و طاعت نیازمند است و البته آن لذات جسمانی لازم است و حتی انبیاء و اولیاء و حضرت ختمی مرتبت(ص) را هم توجه به امور جسمانی و لذتهای حلال در ساعات عمر بوده است پس اهل ایمان ساعات عمرشان صرف بر این سه کار خواهد شد که حیات شخصی و نوعی و دنیوی و اخروی بدینها مربوط است.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان