امام زمان ؛ منجی هدایتگر
آفتاب وجود دوازدهمین پیشوای ولایت در آسمان وجود بشریت در نیمه شعبان سال 255 هجری بر جهانیان پرتو افکند. در این تاریخ هیچ اختلافی نیست و کلیه علمای فریقَین (شیعه و سنی) اتفاق نظر دارند. او هم نام رسول اکرم و هم کنیه آن حضرت "ابوالقاسم" است.
رسول خدا(ص) فرمود:
مهدی از اولاد من است. صورتش مانند ستاره درخشان، گندم گون و بلند قد است ، او زمین را پر از عدل و داد می کند پس از جور و ظلم و تمام موجودات از حکومت او راضی هستند.
بر اساس اخبار و روایات متواتره، حضرت مهدی شبیه ترین افراد به پیامبر خداست. حضرت مهدی(عج) در سیرت، مردی خوش زبان، گرم خو، مهربان، عطوف، رحیم و جواد، شجاع، با هیبت و صلابت است. هر کسی او را ببیند می گوید جوان چهل ساله ای بیش نیست، با یک قیافه بسیار جالب و جاذب.
القاب و کنیه های حضرت
نام اصلی آن حضرت «محمد» است. نامی که پیامبر اکرم بر او نهاده و فرمود: اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است. کنیه حضرت ابوالقاسم است و به ایشان ابوصالح، ابو عبدالله، ابو ابراهیم، ابوجعفر، و ابوالحسن هم گفته می شود. القاب آن حضرت بسیار زیاد است. از جمله:
- مهدی: مشهورترین لقب آن حضرت است. مهدی که اسم مصدر هدایت است، به معنی کسی است که بوسیله خدا هدایت شده باشد. امام صادق(ع) در ضمن حدیثی فرمودند: آن حضرت را مهدی گویند، زیرا مردم را به امری که گم کرده اند هدایت می کند.
بر طبق این دیدگاه چون حضرت مهدى مردم را به حقایق پنهان شده دینى راهنمایى خواهند کرد او را مهدى مى‌گویند.
دیدگاه دیگر این است که قائم آل محمد را از این رو مهدى مى گویند که مردم را به امورى که بر آنها پوشیده است راهنمایى خواهد کرد. وى پس از ظهور جهت ارشاد پیروان ادیان دیگر کتابهاى آسمانى تحریف نشده آنها را به آنها نشان خواهد داد و از این طریق آنها را با دین اصیل خودشان آشنا خواهد ساخت و بر اساس همان احکام تحریف نشده آیین آنها، با آنان رفتار خواهد کرد.
دیدگاه دیگر این است که آن حضرت پس از ظهور مردم را در تمام زمینه هایى که به بیراهه رفته اند ارشاد خواهند کرد تا به راه و شیوه هاى درست دست یابند، چون انحرافات دوران غیبت تنها در احکام دینى نیست چرا که در اثر جهل و ناآگاهى در عرصه‌هاى سیاسى، علمى و صنعتى نیز مردم دچار اشتباهات زیادى مى‌شوند.
نتیجه آنکه مى توان گفت چون امام زمان به برکت علم بى نظیرى که مردم را در تمام عرصه هاى حیات فردى و اجتماعى و علمى و دینى به راه صحیح هدایت خواهند کرد و آنها را از تمام گمراهى ها نجات خواهند داد به این مناسبت آن حضرت را "مهدى" مى گویند.
- قائم: یعنی قیام کننده به حق. رسول خدا فرمودند: از این جهت او را قائم نامیدند که پس از فراموش شدن نامش قیام می کند.
امام جواد در پاسخ به این پرسش که چرا او را قائم می نامند، چنین فرمودند: زیرا پس از آنکه نامش از خاطره ها فراموش شود و اکثر معتقدین به امامتش از دین خدا برگردند، قیام می کند.
- منتظر: از امام جواد(ع) پرسیدند چرا وی را منتظر می گویند؟ ایشان فرمودند: زیرا وی برای مدتی طولانی غیبت می نماید و علاقمندان، منتظر ظهورش خواهند بود و آنان که تردید دارند، او را انکار می کنند.
- بقیه الله: روایت شده که چون آن حضرت قیام کند، پشت به کعبه می ایستد و 313 نفر دور او جمع می شوند. اول چیزی که می فرماید این آیه شریفه است: بقیة الله خیر لکم ان کنتم مؤمنین. آنگاه می فرماید: منم بقیه الله و حجت او و خلیفه او بر شما.
دیگر القاب آن حضرت عبارتند از: حجة الله، خلف صالح، منتقم، ولی الله، صاحب الامر، صاحب الزمان، منصور و ... .