24 آبان 1393, 13:59
بر تو باد تقوای الهی، در پنهان و میان جمع. خوبی را برای همه آفریدگان بخواه، گرچه به تو بدی روا داشته باشند، در برابر آزار دیگران بردباری ورز، اگر به تو اهانت شد یا ناسزا شنیدی، در پاسخ سخنی ناروا مگو.
هنگام شعلهور شدن خشم از کلام ناپسند بپرهیز، از جایت بلند شو، در مکان دیگر بنشین و خود را به کاری دیگر مشغول کن تا خشمت فرو نشیند.
مدام در فکر بهسازی آخرت و سعادت دنیا باش.
در همه حال به خدا توکل کن و در همۀ مهمّات به او اطمینان نما.
بر تو باد به پاسداری و شکرگزاری کسی که به تو خوبی میکند و تو را نعمت میدهد.
به هر کاری مشغولی، نماز اول وقت را ترک مکن، اگر معاذالّله نمازت قضا شد، در اولین فرصت جبران کن.
در هر حال و مکان دانشآموز باش، پرگو مباش، بیشتر به شنیدن علاقهمند باش تا گفتن. با استادت مشاجره مکن و گفتههای او را برمگردان، آن چه را فرا گرفتی در شب مرور کن.[1]
1-انسانهای عادی سعی میکنند اخلاقی نیک داشته باشند، اما سالکان کوی دوست اخلاق والا دارند که در مقابل رفتار زشت دیگران، نیکی روا میدارند.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان