4 آبان 1396, 16:22
نویسنده : حضرت امام خمینی (ره)
هان ای عزیز!
تو اگر با خبر و احادیث سر و کار داری به کتب شریفه اخبار خصوصا کتاب شریف )کافی ( مراجعه کن ، و اگر با بیان عملی و اصطلاحات علماء سر و کار داری به کتب اخلاقیه از قبیل )طهارة الاعراق ( و کتب مرحوم فیض و مجلسی و نراقیان [1] مراجعه کن و اگر خود را از استفاده مستغنی می دانی یا اتصاف به اخلاق کریمه و احتزار از سیئات اخلاقیه را لازم نمی دانی ، جهل خود را که ام الامراض [2] است معالجه کن ... انسان تا در این عالم است می تواند، خود را از این ظلمت نجات دهد و به آن انوار برساند. آری می تواند، ولی نه به این حالت سردی و خمودی و سستی و فتور و سهل انگاری که انگار در ما است ، که همه می بیند که با هر خلق زشت و اطوار ناپسندی که از اول طفولیت بزرگ شدیم ، و با معاشرت و مؤ انست های نامناسب تهیه کردیم تا آخر باقی می مانیم سهل است ، روز بروز بر آن سربار می کنیم و می افزاییم . گویی گمان نداریم که عالم دیگری هست و نشاءه [3] باقیه دیگری خواهد آمد)وای اگر از پس امروز بود فردایی ( و گویی که دعوت انبیاء و اولیاء علیهم السلام به ما هیچ مربوط نیست و معلوم نیست ما با این اخلاق و اعمال به کجا می رسیم و با چه صورتی محشور می شویم . یک وقت تنبه پیدا می کنیم که کار از دست ما خارج و حسرت و ندامت نصیب ماست و غیر از خود کسی را نتوانیم ملامت کنیم [4].
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان