24 آبان 1393, 13:54
ابو حامد غزالی می گوید :
«اما دعای شروع نماز که آغاز ان با این جمله است :
«وجهت وجهی للذی فطر السموات و الارض حنیفا مسلما»
مراد از «وجه » در این جمله «وجه ظاهری» که بسوی قبله می باشد نیست و خدای ، مقدس و منزه از آن است از اینکه محدود به جهات شود(مانند انسان) تا اینکه بتوان روی ظاهری را به سوی او نمود. و مراد از «وجه» ، قلب است که بوسیله آن به خالق آسمانها و زمین توجه می شود . پس بنگر ، ایا قلبت متوجه به آرزوها ومسائل درون خانه و بازار و پیروی شهوات است یا اینکه به خالق آسمانها و زمین توجه دارد؟ و بر حذر باش از اینکه آغاز مناجات با خدا از سر کذب و نادرستی باشد و هرگز قلب تو بسوی خدا متوجه نمی گردد، مگر اینکه از غیر او منصرف باشد.
پس سعی کن که همواره از غیر او منصرف باشی و اگر امکان این تو جه را دائما نداری باید دراین مسیر بکوشی ، تا لااقل به هنگام نماز سخنت راست باشد و فقط او را بخوانی . و اگر «حنیفا مسلما» گفتی ، سزاوار است ، به ذهنت بیاوری که «مسلم» کیست؟
«مسلم » کسی است که مسلمانان از دست و زبانش در امان باشند .
و اگر اینگونه نبودی دروغگو هستی ، پس کوشش کن و آهنگ آن داشته باشش که در اینده اینگونه باشی ، و از گذشته احوال ، بازگشت نموده، توبه کنی .
و چون گفتی «وما انا من المشرکین» شرک خفی را بیاد آر که قول خداوند متعال را در این آیه «پس کسی که امید به لقای پروردگارش دارد ، باید عمل صالح انجام دهد و احدی را شریک خداوند قرار ندهد[1]» در باره فردی که عبادت را به نیت خداوند و مدح مردم انجام می دهد ، ناز ل شده است . ولی تو برحذر از این شرک باش . پس شرمنده باش از اینکه خود را به صفتی وصف می نمایی (من از مشرکین نیستم) که از این صفت ، کاملا مبری نیستی، زیرا که همراهی هم بر قلیل و هم بر کثیر آن اطلاق می گردد . (یعنی اندکی نیز شرک داشته باشی ، باز هم به تو مشرک گفته می شود .) و هنگامی که می گویی «محیای و مماتی لله » بدان ! که این جمله بیانگر حال بنده ای است که به خود باقی نبوده ، موجود به آقا و معبود خویش می‌باشد. اگر این سخن از کسی صادر شد که رضاء و غضبش و قیام و قعودش و رغبتش به زندگی و ترس او از مرگ ، برای امور دنیا است ، وضعیت او مناسبتی با این جمله ندارد.[2]»
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان