11 مهر 1396, 15:34
نگارنده: آیت الله محمدتقی بهجت(حفظهالله)
مخاطب: عدهای که طلب نصیحت کرده بودند
به آنچه میدانید عمل کنید، و در آنچه نمیدانید احتیاط کنید تا روشن شود و اگر روشن نشد بدانید که بعضی معلومات[خود ]را زیر پا گذاشتهاید.
طلب موعظه از غیرِ عامل، محل اعتراض است. و قطعاً مواعظی را شنیدهاند و میدانید، عمل نکردید و گرنه روشن بودید.
همه میدانند که رساله عملیه را باید بنگرند و بخوانند و بفهمند و تطبیق عمل بر آن نمایند و حلال و حرام را با آن تشخیص دهند پس نمیتوانند بگویند «ما نمیدانیم چه بکنیم و چه نکنیم»
کسانی که به آنها عقیده دارید نظر به اعمال آنها نمائید، آنچه میکنند از روی اختیار بکنید و آنچه نمیکنند از روی اختیار نکنید. و این از بهترین راههای وصول به مقاصد عالیه است:
«کونوا دُعاةً بغیر السنتــــــــــــــــــــکم»[1]
«مواعظ عملیه بالاتر و مؤثر از مواعظ قولیه است»
1- همان گونه که همه عارفان و سالکان واقعی تذکر دادهاند، قدم اول در حیات و کمال معنوی انسان التزام به شرع مقدس است.
2-همه دنیا محل عبرت و نظر است. اگر به اطراف خود توجه کنیم همه نشانی از محبوب ازلی هستند که ما را بدان فرا میخوانند.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان