اَفَسُسیان Ephesians

كلمات كليدي : اَفَسُسيان، رساله به افسسيان، پولس، عهد جديد، كتاب مقدس

نویسنده : هادی جهانگشای

رساله پولس به افسسیان دهمین کتاب از سری کتب عهد جدید است.

شهر افسس

افسس نام پایتخت ایالت آسیا (Asia) که در سواحل غربی آسیای صغیر واقع بوده، این شهر بوسیله یک کانال باریک و در قرن 11 قبل از میلاد به وسیله پسر پادشاه آتن، آندروکلوس (Androclus) مستعمره آن منطقه گشت. فارس‌ها، مقدونی‌ها و رومی‌ها هر کدام مدتی آنجا را تحت سلطه خود در آوردند و سرانجام در سال 262 میلادی به وسیله گوت‌ها (Goths) تخریب شد و هیچ گاه اهمیت اولیه خود را به دست نیاورد. این شهر در زمان رومی‌ها مهمترین مرکز تجاری ایالت آسیا محسوب می‌گردید، به همین علت مرکز مناسبی جهت نشر اعتقاد به انجیل به شمار می‌رفت، یکی از خدایان کاذب به نام دیانا (Diana‌) یا آرتمیس در این شهر پرستیده می‌شد که معبد آن در افسس از عجایب هفت‌گانه دنیا محسوب می‌گردید.[1] و روی سکه‌های شهر، با افتخار شعار (Neokoros) «سرپرست معبد» ضرب شده بود. در افسس، پولس برای جمعیت زیادی از مردم موعظه می‌کرد، نقره‌سازان شکایت کردند که او در شهر عده زیادی از مردم دور از آن محل تا استان آسیا را تحت تاثیر قرار داده است، در این جریان بود که پولوس از دست عده زیادی در تماشاخانه این شهر فرار کرد.[2] یهودیان زیادی در این منطقه زندگی می‌کردند که تحت تاثیر مسیحیت قرار گرفتند. تیموتائوس اسقف کلیسای این شهر بود. این کلیسا توسط پولس تاسیس گردید. موضع فعلی آن شهر کوچکی به نام آیاسالوک(Ayasaluk) در ترکیه است.[3]

نویسنده، زمان و مکان نگارش

این کتاب از جمله رساله‌هایی است که در کتاب مقدس به پولس نسبت داده شده و کلیسا عموماً این انتساب را تائید کرده است. اما دانشمندان کتاب مقدس این انتساب را تایید نمی‌کنند.[4] و در مورد این تردیدها اینگونه نوشته‌اند: فقدان سلام‌های شخصی متداول و تشابه قسمت‌های متعدد از این رساله با رساله کولسیان را می‌توان به عنوان زمینه‌ای جهت شک و تردید، نسبت به نویسندگی پولس در نظر گرفت.[5] همانطوریکه از نام این کتاب پیدا است به اهل افسس نگاشته شده.

در مورد زمان نگارش این کتاب برخی از محققان کتاب مقدس نوشته‌اند این رساله در حدود سال 61 – 62 میلادی و در شهر رم، هنگامی که پولس در زندان بود، نوشته شده است،[6] البته مستر هاکس اعتقاد دارد این رساله را پولس در سال 54 میلادی یعنی در همان وقتی که نامه کوسیان را نوشته بود نگاشته است.[7] نویسنده‌ای مسیحی در مورد این کتاب نوشته است: موضوع اصلی رساله به افسسیان «کلیسا» است. مخاطب این رساله کسانی هستند که قبلاً ایمان آورده‌اند و مطالب عمیق‌تری می‌طلبند.[8]

محتوای رساله

این نامه هم مانند نامه‌های پولس با ادعایی از جانب پولس آغاز می‌گردد: «پولس به اراده خدا رسول عیسی مسیح»[9] و بعد از بیان نویسنده سلام و تحیات خود را نثار مخاطبان می‌نماید. در ادامه پولس ایمان مسیح(ع) را امری از قبل تعیین شده می‌داند و از آیه 15 به بعد در این باب، پولوس شکرگزاری و دعا برای کسانیکه به مسیح(ع) ایمان آورده‌اند را می‌آورد پولوس از باب سوم با بیان اینکه اگر کسی در خطایا و گناهان غرق باشد با صرف ایمان به مسیح (ع) نجات می‌یابد! پولس تاکید می‌کند؛ زیرا که محض فیض نجات یافته‌اید به وسیله ایمان و این از شما نیست بلکه بخششی است و نه از اعمال تا هیچ کس فخر نکند[10] حاصل کلام اینکه پولس در این قسمت‌ها نجات و سعادتمندی افراد را فقط از طریق ایمان به مسیح می‌داند. پولس می‌نویسد همه کسانیکه به مسیح ایمان آورده‌اند چه آنانکه قبلاً یهودی بودند و چه آنانی که یهودی نبودند با هم متحد شوند و به منزله یک خانواده باشند. در باب سوم پولس می‌نویسد که فیض مسیح از طریق مکاشفه به من عطا گردیده در ضمن اضافه می‌کند: (این فیض) در قرن‌های گذشته به بنی‌آدم آشکار نشده بود.[11] در این باب آمده است که هدایت کردن مردم توسط پولس از جانب خدا می‌باشددر ادامه پولوس برای اهل افسس دعا می نماید. از باب چهارم نویسنده راههایی عملی برای یک مسیحی را می نگارد و در این باب مسیحیان را به وجدت و یگانگی دعوت می کند (یک خداوند، یک ایمان، یک تعمید) وی در ادامه مردم را به پرهیز از دروغ‌گویی، گناه کردن، خشمگین شدن و دزدی کردن دعوت می‌نماید و در این باب می نویسد: با یکدیگر مهربان باشید و رحیم، همدیگر را عفو نمایید چنانکه خدا ... شما را آفریده،[12] پولس مردم را از زنا و ناپاکی می‌ترساند و چاپلوسی را محکوم می‌نماید.

وی در مورد زندگی زناشویی نوشته است: ای زنان، شوهران خود را اطاعت کنید، چنانکه خداوند را، زیرا که شوهر سر زن است. چنانکه مسیح نیز سر کلیسا و نجات دهنده بدن است... زنان شوهران خود را در هر امری مطیع باشند (5: 22، 24). وی در ادامه مطالبی را در مورد روابط بنده و آقا می‌نویسد و به غلامان می‌نویسد که از اربابان خود چنانکه مسیح نیز اینگونه بود اطاعت کنید. در آخر با درود و سلامهای پایانی و دعا در 6 باب نامه خود را به اتمام می‌رساند.