13 مهر 1394, 13:51
چون از مقدمات علوم و سطوح فارغ گشته براى تکمیل تحصیلات به نجف اشرف رفتم و به مجلس درس شیخ درآمدم ولى از مطالب و تقریراتش هیچ نمى فهمیدم خیلى به این حالت متأثر شدم تا جایى که دست به ختوماتى زدم، فایده نبخشید. بالاخر به حضرت امیر(علیه السلام)متوسل شدم.
شبى در خواب خدمت آن حضرت رسیدم و «بسم الله الرحمن الرحیم» در گوش من قرائت نمود.
صبح چون در مجلس درس شیخ حاضر شدم درس را مى فهمیدم کم کم جلو رفتم، پس از چند روز به جایى رسیدم در آن مجلس صحبت مى کردم. آن روز پس از ختم درس خدمت شیخ رسیدم وى آهسته در گوش من فرمود: آن کس که «بسم الله ...» را در گوش تند خوانده است تا «والضالین» در گوش من خوانده این بگفت و برفت. من از این قضیه بسیار تعجب کردم و فهمیدم که شیخ داراى کرامت است زیرا تا آن وقت کسى از این موضوع اطلاع نداشت.
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان