13 مهر 1394, 13:51
آیت الله لنکرانى در کنار فعالیّت هاى مبارزاتى و حوزوى، به کار باغدارى، کشاورزى و دامدارى نیز علاقه زیادى داشت و به همین سبب، در این موارد از اطلاعات و تجربه هاى خوبى بهره مند بود. او همه این امور را به خاطر تأمین هزینه زندگى و استقلال مالى دنبال مى کرد و اعتقادش بر این بود که روحانى نباید از نظر مالى به مردم نیازمند باشدزیرا در این صورت به نوعى تحت تأثیر قرار گرفته، نمى تواند نقش دینى و اجتماعى خود را به خوبى ایفا نماید. وى مى گفت: روحانى یا باید تحقیق کندبنویسد یا درس بدهد و از این راه امرار معاش کند یا کشاورزى و باغدارى و... انجام بدهد. به همین خاطر نیز او در آغاز دوران رضاخانى، مدتى مسئولیت سردفترى ازدواج و طلاق را برعهده داشت.[62]
این روحانى پرتلاش در امر موکارى صاحب نظر بود و مى گفت: موکارى باید به شیوه «ترانسفورماتور کارى» باشد.[63] در مورد درخت کارى، اعتقادش این بود که باید بیشتر درخت عَرعَر و اَقاقیا بکارندچون اینها هوا را تصفیه مى کنند و در عین حال، آب بسیار کمى نیاز دارند و علاوه بر این، اقاقیا براى زنبورداران هم ماده بسیار مناسبى مى باشدچون گل سفید و معطرى دارد که در بهار شکفته مى شود. آیت الله لنکرانى در امر زراعت، صیفى کارى، پیوند انواع درختان میوه کارشناس بود و اغلب خود پیوند مى زد. همچنین اطلاعات او در مورد دامدارى و مرغدارى تحسین برانگیز بود.
او در منزل خود در کنار رودخانه کرج (محل فعلى دبیرستان دهخدا)، رودخانه را سدبندى مى کرد و جلوى سیلاب را مى بست و از همین لایه ها استفاده بهینه مى کرد.
وى مى گفت: آقا راه مناسب براى تأمین هزینه زندگى این است اگر مى خواهید آدم باشید، باید اثر وجودى مثبت داشته باشید.[64]
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان