تألیفات و آثار قلمی
از مرحوم حجت الاسلام ثانی، تألیفات و آثار قلمی و دینی در فقه و ادب و اصول عقاید باقی مانده است، که عبارت اند از:
اجازة الامامة لصلاة الجمعة والجماعة
اجازه ای است مفصّل، که مرحوم حاج سید اسدالله به سید ضمر عباس بن سید عابد نوشته است.[55]
کتابی در امامت (2جلد)
این کتاب با مقدمه و تحقیق آقای سید مهدی رجایی، از سوی کتابخانه ی مسجد سید اصفهان منتشر شده است. نویسنده در مقدمه ی کتاب و جلد اول آن به معنای امامت و تعریف اصطلاحی و جایگاه آن در فرهنگ تشیع اشاره کرده و در جلد دوم نیز به پاسخ شبهات در باب امامت و جایگاه کلامی آن پرداخته و به بحث درباره امام زمان، عجل الله تعالی فرجه شریف، پرداخته است.
رساله ای در احکام وضعیه[56]
رساله در ارث زوجه
رساله در تجوید
رساله در تقدیر
رساله در تقلید
حاشیه بر سیوطی[57]
رساله در جلوه
10 ـ حواشی بر تحفة الابرار مرحوم سید محمدباقر شفتی.
11 ـ حواشی بر نخبه (رساله ی عملیه ای که حاج محمدابراهیم کلباسی تألیف نموده است).
12 ـ کتابی در رجال.[58]
13 ـ رساله ای در رخصت و عزیمت.
14 ـ رساله ای در سبب و مانع
15 ـ رساله ای در شبهه ی محصورة و غیر محصورة
16 ـ شرح زیارت عاشورا
17 ـ شرح شرایع الاسلام. در این کتاب در 8 جلد است:
کتاب الطهارة، در احکام نجاسات، در احکام وضو، در احکام شک و سهو، در احکام جماعت، در احکام حج، کتاب المیراث، در امر به معروف و نهی از منکر.[59]
18 ـ رساله ی عصیریه
رساله ای است در تبیین حرمت عصیر زبیبی[60] پس از جوشیدن.[61]
19 ـ رساله ی عملیه[62]
در این رساله، از وظایف قلبی و اعتقادی انسان یاد شده و به تفصیل مورد بررسی و بحث قرار گرفته است.[63]
20 ـ کتاب الغیبة فی حکم الاغتیاب.
21 ـ کتاب الفقه الاستدلالی.[64]
22 ـ مستخرجات الطرائف
23 ـ رسالة فی معرفة التکالیف
از کتب فقهی او است. این کتاب، شامل مباحث طهارت، قبله، صلاة بر راحله، صلاة در سفینه، لباس نمازگزار، زکات، و صوم است.[65]
24 ـ مناسک حج
رساله ی مختصری است در اعمال حج به زبان فارسی.
25 ـ مناقب الائمه، علیهم السلام.[66]
26 ـ منتخب رساله عملیه
توسط شاگردش سید علی اصفهانی جمع آوری و تدوین گردیده و نسخه ی آن نزد آقا میرزا محمدعلی اصفهانی در نجف اشرف موجود بوده است.[67]
27 ـ رساله در میراث
28 ـ رساله در نماز شب به فارسی.
29 ـ کتابی در ولایت
به عربی و در سه جلد است. جلد سوم آن مخصوص امام زمان، عجل الله تعالی فرجه شریف، است. به استدلال از روی آیات و اخبار پرداخته است.[68]
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه