13 مهر 1394, 15:28
مبارزه با حزب توده
حجت الاسلام فلسفى در برابر حزب توده ـ که صریحاً الحادى و ضدّ اسلامى بود ـ قاطعانه ایستاد و در سخنرانى هایش به مبارزه با آن پرداخت. دولت آن زمان هم که تأثیر گسترده خطابه هاى او را مى دانست، از آغاز رمضان سال 1327 ش. مباحث ایشان را به طور مستقیم از رادیو پخش مى کرد. این سخنرانى ها تا پایان رمضان آن سال ادامه یافت. بعد از پخش این مطالب آقاى فلسفى هر روز با دهها نامه تهدیدآمیز مواجه شد که طرفداران حزب توده نوشته بودند امّا او اعتنایى نکرد.([23]) هواداران حزب توده تصمیم گرفتند که مجلس سخنرانى آقاى فلسفى را به هم بزنند که با حمایت مردم و تدبیر ایشان و حضور به موقع جوانان مسلمان و ورزشکار، نقشه آنان نقش بر آب شد.
مبارزه با بهائیّت
فرقه ضالّه بهائیّت در آن دوران، در دربار و مراکز حکومتى نفوذ کرده و ایادى آنان در سراسر ایران به ظلم و تعدّى به حقوق مردم مشغول بودند. مردم از شهرهاى مختلف به آیت الله بروجردى نامه مى نوشتند و از اعمال بهائیان شکایت مى کردند. این امر سبب ناراحتى مرجع عظیم الشأن شد به طورى که نامه اى به آقاى فلسفى نوشت تا او شاه را ملاقات کند و اعتراض مرجع بزرگ را به او برساند. امّا آقاى فلسفى مصلحت را در آن دانست که این قضیّه را در سخنرانى هاى مسجد شاه که به طور مستقیم از رادیو پخش مى شد مطرح کند. با تأیید آیت الله بروجردى، این کار انجام شد و موجى بزرگ در سراسر کشور بر ضدّ بهائیّت پدید آمد. آقاى فلسفى تصریح کرد که هدفش آشکار ساختن گمراهى بهایى هاست و نباید هیچ مسلمانى خودسرانه دست به قتل و خونریزى بزند. هیجان و احساسات مذهبى مردم در تمام کشور بر ضدّ بهائیان تحریک شد به طورى که شاه را واداشت تا دستور تعطیلى حظیرة القُدس را صادر کند. البتّه در عمل، حظیرة القدس به طور کامل تخریب نشد و تنها گنبد آن را خراب کردند.
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان