14 مهر 1394, 11:47
آقا بزرگ حکیم:
استاد علاّمه حکیمى مى نویسد:
با یکى دو تن از دوستان فاضل، در قم، به دیدن آیت الله حاج شیخ محمّد باقر محسنى ملایرى رفتیم. در ضمن صحبت، دیدم ایشان دورانى و مدتى از تحصیلات خود را در مشهد گذرانده اند، و محضر آقا بزرگ حکیم را درک کرده اند، و حضورشان در مشهد مقارن بوده است با روزگارى که میرزاى اصفهانى دروس خویش را القا مى کرده است پرسیدم: با میرزا هم ارتباطى داشتید؟ گفتند: بله. و سخن در این باره شروع شد. اظهار داشتند: من به درس آقا بزرگ حکیم مى رفتم. آشیخ هاشم قزوینى به من گفت: چرا به درس میرزا نمى آیید؟ حتماً بیایید. و اصرار کرد. گفتم: استادم آقا بزرگ فرموده است به درس دیگرى نروید. ایشان گفت: هر طور شده آقا بزرگ را راضى کنید و حتماً به درس میرزا بیایید. در پى اصرار آشیخ هاشم، از استاد اجازه گرفته به درس میرزا رفتم. اولین جلسه اى که حاضر شدم، بحث درباره کیفیت حصول علم براى نفس بود، و بیان حقیقت علم و تمایز آن با نفس ... و مطالبى بسیار مهم در این باره ... پس از این درس، هنگامى که خدمت آقا بزرگ رسیدم مطالبى را که میرزا فرموده بود، نقل کردم. آقا بزرگ حکیم به محض شنیدن فرمود: «عجب مطالب عرشى! عجب مطالب مهمى، تاکنون از کسى نشنیده بودم. حتماً به درس ایشان بروید و بیایید مطالب را به من هم بگویید.»([40])
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان