13 مهر 1394, 13:51
پشتیبانى از انقلاب اسلامى
در دوران ستم شاهى که همه ملّت یک پارچه و متحد به رهبرى امام خمینى بر ضد حکومت منحوس پهلوى قیام کرده بودند، آیت الله بهجت از عالمان حاضر در صحنه و پشتیبان نهضت اسلامى بود.
آیت الله خائفى گیلانى از شاگردان امام در این باره مى گوید:
«پس از آزادى حضرت امام از زندان و ورود ایشان به قم، در سال 1341 شمسى، مردم در تمام محله هاى قم جشن گرفتند و منزل امام هر روز آکنده، از جمعیّت بود، در آن زمان حضرت آیت الله بهجت نیز از کسانى بود که هر روز به منزل امام تشریف مى آورند و مدتى بر در یکى از حجرات بیت ایشان مى ایستادند. وقتى به ایشان پیشنهاد شد که شایسته نیست بیرون اتاق بنشینیدلا اقل در داخل اتاق بنشیند، ایشان در جواب فرمودند: من برخود واجب مى دانم که جهت تعظیم این شخصیت ارزنده به این جا آمده و دقایقى بایستم و سپس باز گردم[17]».
آیت الله مسعودى خمینى در این باره مى گوید:«در سال 41 و 42 که امام خمینى مبارزاتش را شروع کرده بود، شخصى به آقاى بهجت گفته بود آقا شما احتمال نمى دهید که آقاى خمینى خیلى تند مى رود؟
آقاى بهجت در جواب مى فرمودند: شما احتمال نمى دهید که ایشان خیلى کند دارد مى رود؟
به نظر مى رسد مقصود از «کند حرکت کردن» با این که امام علیه شاه سخنرانى مى کرد، این بود که باید اعلام جهاد بدهند[18]».
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان