ذکر و عبادت و تلاوت قرآن

13 مهر 1394, 13:51

ذکر و عبادت و تلاوت قرآن: معلم حبیب آبادى علاقه وافرى به قرآن داشت و مى گفت: سى سال است در سفر و حضر هر روز یک جزء قرآن را با تأمّل و تأنّى در معانى و مفاهیم آن خوانده ام و این روش حتى یک روز هم ترک نشده است. او پس از تهجد و اقامه نماز صبح تا طلوع آفتاب به قرائت قرآن مى پرداخته است.^{(^[39])} اصولاً از سنت پسندیده او این بود که مدام به تفکر در آیات الهى، ادعیه، اذکار و آداب دینى مراقبت داشت. پس از آن که همسر بسیار خوب و باوفایش را از دست داد، دیگر تاب و توانش رو به کاستى رفت، کمتر مطالعه مى کرد و روز به روز بیمارى و کسالت بر او چیره مى گردید، امّا از قوّت ایمانى که داشت، تا ماه رمضان سال 1395 هـ .ق. (آخرین ماهى که درک کرد) فریضه روزه از وى فوت نگردید و از مراسم عبادت و تلاوتش چیزى کم نشد. اصولاً معلم حبیب آبادى مرد میدان عبادت و تقوا بود. برایش سستى در امر نماز و روزه خوارى هیچ مفهوم صحیحى نداشت. اگر احساس مى کرد در بین دوستانش شخصى به عبادت و ذکر و دعا توجهى ندارد، از او و دانش و معرفتش روى گردان و بیزار مى گردید. چون خدا را از روى اشتیاق توأم با معرفت عبادت مى کرد، هیچ گاه از عبادت احساس خستگى نمى نمود. از کارهاى دیگر به فرائض و نوافل روى مى آورد اما به هیچ عنوان براى پرداختن به اُمور دیگر، این حالات معنوى را ترک نمى نمود.^{(^[40])}استاد جلال الدین همایى مى نویسد:

آنچه از صحبت و معاشرت طولانى وى بر من معلوم و مسلّم شد این است که: مرحوم معلم حبیب آبادى مردى کاملاً مذهبى، دیندار، با تقوا و ملتزم به امور دینى بود فرائض او هرگز ترک نمى شد، در انجام سنت هاى مستحبى و نوافل تا مى توانست اهتمام داشت و به مشرب عرفانى گرایشى بى نمایش.^{(^[41])}

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه

نظر خود را بنویسید!

در حال حاضر هیچ نظری برای این مقاله وجود ندارد.

برای درج نظر خود درباره ذکر و عبادت و تلاوت قرآن فیلدهای زیر را پر کنید.

نظر شما
عنوان این فیلد اجباریست.
امتیاز این فیلد اجباریست.
نظر شما این فیلد اجباریست.
اطلاعات شما(اختیاری)
نام شما
آدرس شما
پست الکترونیک

جستجو

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

عالمان مرتبط

محمد علی حبیب آبادی (معلم حبیب آبادی)

12 مهر 1394, 16:26

جدیدترین ها در این موضوع

پایه‌هاى سلوک اخلاقى و عرفانى امام(ره)

انسان با توجه به محدودیت‌هاى خاص ذهنى و عملى خود، بیشتر نگاه جامع به مسائل را فرو مى‌نهد و در میدان باور و عمل گرفتار افراط و تفریط مى‌شود. از این‌رو در زمینه تزکیه معنوى و اخلاقى نیز گروهى کاملا ظاهرگرا و عده‌اى به شدت باطن‌گرا شده‌اند. در حالى که آیین متعالى براى امت وسط، اعتدال در تمسک به ظاهر و اهتمام به باطن است، به طورى که هیچ‌کدام آسیب نبیند و حق هر یک ادا شود. امام در این زمینه مى‌نویسد:... 15 اسفند 1386, 0:0