دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

فعالیت های اجتماعی آیت الله جعفر سبحانی

No image
فعالیت های اجتماعی آیت الله جعفر سبحانی

استاد سبحانى قبل از انقلاب([78])

آیت الله سبحانى در کنار تحصیل و تدریس، به مقتضاى شرایط، فعّالیت هاى مختلفى داشت که برخى عبارتند از:

1. تبلیغ

وى مى کوشید به سهم خود با سفرهاى تبلیغى، همانند دیگر طلاّب، به رسالت تبلیغى اش عمل کند. وى در این راستا خاطرات زیادى را به یاد دارد از جمله:

«حوزه نجف بیشتر متمایل به تعلیم و تعلم بود تا تبلیغ. فقط در دوره آیت الله حکیم بود که به تبلیغ اهمیّت داده مى شد. بناى حوزه قم بر خلاف نجف بر تعلیم و نظم و تبلیغ استوار بود. من شخصاً تا مدّتى تبلیغ نمى رفتم دو مسئله باعث شد تا به تبلیغ بروم. اوضاع و احوال مادّى و این که خدمت حضرت امام رسیدم و عرض کردم که اگر تبلیغ بروم از درس مى مانم. ایشان فرمودند: بهترین شغل روحانیت تبلیغ است. اصلاً مهم ترین کارها این است. خلاصه این که بنده و بسیارى از دوستان و اساتید ایّام محرّم، رمضان و دهه آخر صفر را به مسافرت مى رفتیم و به کار تبلیغ اشتغال داشتیم. هنوز هم من دفترهاى تبلیغى آن زمان خود را دارم. همین تبلیغ ها سبب شد که ما نسبت به علوم دیگر احساس نیاز کنیم و دنبال آن ها برویم. بخشى از تألیفاتى که بنده دارم در حقیقت مسببشان همین تبلیغات بوده است».([79])

2. تأسیس مجله درس هایى از مکتب اسلام

این مجله که در سال 1337 هـ .ش. تأسیس شد، نقش حساس و قابل توجّهى در آگاهى دینى جوانان در عصر طاغوت و زمانى که غالب مجلاّت نشر ابتذال و بى بند و بارى و تخدیر افکار جوانان را به عنوان راهبرد خود برگزیده بودند، بر عهده داشت. آیت الله سبحانى پیرامون این موضوع مى گوید:

در سال هاى 1337 و 1338 ش. خلأ فکرى بر جوانان جامعه ما حاکم بود و غالب مجلاّت کشور وابسته به دولت فاسد بودند و کمتر مجله اى بود که به طور مستقیم یا غیر مستقیم به ضربه زدن به بنیان هاى اخلاقى و فرهنگى نپردازد. از همین رو من به همراه گروهى از فضلاى حوزه علمیه قم از جمله آیات عظام مکارم شیرازى، حسین نورى همدانى، مجدالدّین محلاّتى، امام موسى صدر، محمّد واعظ زاده، موسوى اردبیلى و على دوانىتصمیم گرفتیم تا شالوده و زیربناى یک مجله وزین فکرى ـ اسلامى را بریزیم و لذا مجله «درسهایى از مکتب اسلام» در سال 1337 تأسیس شد. روزهاى نخست، تصور نمى شد که این مجله تا این حدّ مورد استقبال جامعه مذهبى قرار گیرد امّا به مرور زمان، مجله، سراسر ایران را فراگرفت و در برخى اوقات با تیراژ بیش از صد هزار نسخه منتشر مى شد. در این مجله من با نگارش تاریخ اسلام و تفسیر قرآن آثارى را ارایه کردم و مجله هنوز به حیات علمى خود ادامه مى دهد».([80])

3. مؤسسه دارالتحفیظ قرآن کریم (تهران)([81])

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

عالمان مرتبط

جدیدترین ها در این موضوع

No image

خنده بر ریشه‌های فرهنگ: نگاهی به کمدی‌های تلویزیونی

خنده، شوخ‌طبعی و طنز پردازی، از نظرگاه فلسفی، مقوله هایی هم گستره و دامنه هایی نزدیک به یکدیگر دارند. اگرچه تلاش فلاسفه و نظریه پردازان برای بیان و ارائه تعاریفی مرزبندی شده؛ به سرانجامی در خور رهنمون نشده است؛ اما ...
No image

نقد سریال‌های نوروزی؛ آنچه فراموش کرده‌ایم

آیا استراتژی مقابله با شبکه‌های ماهواره‌ای، لاجرم به افزایش تعداد شبکه‌های داخلی و تکثّر برنامه‌های همزمان می‌انجامد؟ آن هم در شرایطی ‌که در تأمین برنامه‌های مناسب و کیفی برای همان شبکه‌های قدیمی نیز با چالش‌های جدّی روبه‌رو هستیم. و آیا جذب مخاطب داخلی به سمت تولیدات رسانه ملّی به معنای استفاده از فاکتورهای جذّابیت برنامه‌های رقیب است؟
No image

«طنز» در مصاحبه با استاد منصور براهیمی

منصور براهيمي متولد سال 1335 در خاش و ليسانس ادبيات دراماتيك و نمايشنامه‌نويسي است. او علاوه بر كار در مقطع ابتدايي در زمينه تئاتر كودك و تدريس در دانشكده سينما تئاتر، از سال 1362عضو موسس گروه سينما تئاتر آيين (س.آيين) است كه از سال 1368 هر ساله نمايشي را بر صحنه برده است.
No image

ماجرای طنز و کمدی

طنز، هنری است که انسان در تلاش برای دگرگون ساختن جهان به‌دست می‌آورد و همیشه به‌شکل کنش و واکنش و در نتیجه نگاه وی به محیط و واقعیت (به‌طور خاص)نمود پیدا می‌کند.طنز راستین که از حوادث واقعی زندگی نشأت گرفته و مبتنی‌بر واقعیت‌های زندگی بوده..
No image

این همه خنده برای چیست؟

ارسطو در مقایسه تراژدی و کمدی به نگرش متفاوت این دو به انسان اشاره می‌کند و می‌گوید «این یکی (کمدی) مردم را فروتر از آنچه هستند نشان می‌دهد و آن یکی (تراژدی) برتر و بالاتر بنابراین می‌توان چنین نتیجه گرفت که در کمدی تماشاگران همواره در موقعیتی فراتر از برتر از اشخاص نمایش قرار می‌گیرند و بالعکس...

پر بازدیدترین ها

No image

خنده بر ریشه‌های فرهنگ: نگاهی به کمدی‌های تلویزیونی

خنده، شوخ‌طبعی و طنز پردازی، از نظرگاه فلسفی، مقوله هایی هم گستره و دامنه هایی نزدیک به یکدیگر دارند. اگرچه تلاش فلاسفه و نظریه پردازان برای بیان و ارائه تعاریفی مرزبندی شده؛ به سرانجامی در خور رهنمون نشده است؛ اما ...
No image

نقد سریال‌های نوروزی؛ آنچه فراموش کرده‌ایم

آیا استراتژی مقابله با شبکه‌های ماهواره‌ای، لاجرم به افزایش تعداد شبکه‌های داخلی و تکثّر برنامه‌های همزمان می‌انجامد؟ آن هم در شرایطی ‌که در تأمین برنامه‌های مناسب و کیفی برای همان شبکه‌های قدیمی نیز با چالش‌های جدّی روبه‌رو هستیم. و آیا جذب مخاطب داخلی به سمت تولیدات رسانه ملّی به معنای استفاده از فاکتورهای جذّابیت برنامه‌های رقیب است؟
تلاشی برای بازسازی سنت های کهنه شده | نگاهی به سریال همه خانواده من

تلاشی برای بازسازی سنت های کهنه شده | نگاهی به سریال همه خانواده من

در این سریال سعی شده است تا فضای یک خانه و خانواده سنتی به نمایش گذاشته شود و در این راستا کارگردان از هرچه نماد سنتی بوده استفاده کرده تا این موضوع را به مخاطب بفهماند و سنتی بودن را نشان دهد، تا جایی که این مسئله گاهی باعث دور شدن مخاطب از فیلم می‌شود...
No image

ماجرای طنز و کمدی

طنز، هنری است که انسان در تلاش برای دگرگون ساختن جهان به‌دست می‌آورد و همیشه به‌شکل کنش و واکنش و در نتیجه نگاه وی به محیط و واقعیت (به‌طور خاص)نمود پیدا می‌کند.طنز راستین که از حوادث واقعی زندگی نشأت گرفته و مبتنی‌بر واقعیت‌های زندگی بوده..
طنز، رسانه و خانواده امروز

طنز، رسانه و خانواده امروز

تلویزیون با تاثیر چشمگیری که بر فرد، خانواده و اجتماع می گذارد، این توانمندی را داراست که افکار عمومی را به سوی هدف خاصی هدایت نماید. این ظرفیت و توانمندی برخواسته از درگیر کردن دو حس ...
Powered by TayaCMS