وحدت اسلا‌مى ومبارزه با بهائیان از دیدگاه امام خمینی(ره)

مذهب سازی:
از جمله اهداف دشمن در راه استعمار کشورها، سوء استفاده از اعتقادات مذهبى آن کشور مى‌باشد. البته این مذهب سازى در ادبیات ما به این لفظ و معنا کاربرد دارد ولى در واقع استعمار کمتر به مذهب سازى مستقیم پرداخته است. البته آنان از هر راه ممکنى براى تضعیف امت‌ها استفاده مى‌کنند. براى مثال ششمین دستورى که طى یک سند 50 صفحه‌اى به جاسوس انگلیسى در کشورهاى اسلامی، مسترهمفر، داده شده بود، تاسیس ادیان و مذهب‌هاى مختلف در کشورهاى اسلامى باشد. در کتاب یادداشت‌هاى مستر همفر (36) آمده است:
«این [مورد بالا] به برنامه‌ریزى حساب شده‌اى نیاز دارد، به گونه‌اى که هر دین، با تمایلات مردم، به یک منطقه تناسب داشته باشد. مثلا باید 4 دین در مناطق شیعه پدید آورد، دینى که خدایش حسین‌بن‌على باشد، دینى که جعفر صادق را پرستش کند، دینى که مهدى موعود را بپرستد و دینى که على‌الرضا را عبادت کند؛ جاى مناسب براى اولى کربلا، دوم اصفهان، سوم سامرا و چهارمى خراسان است، چنانچه باید مذهب‌هاى چهارگانه اهل سنت را به شیوه ادیان جداگانه‌اى در آورد که ارتباطى با یکدیگر نداشته باشند، بلکه داراى اختلافات خونینى باشند، در کتاب‌هایشان باید دست برد تا هر گروه تنها خود را مسلمان بداند و بر این باور باشد که دیگران کافرند و کشتن و بیرون راندن آنان واجب است.»
همان طور که گفته شد این مذهب سازى کمتر به صورت مستقیم مورد استفاده استعمار واقع شده است و بیشتر مواقع از بستر فراهم شده ناشى از علل مختلف اقتصادى و فرهنگى و اجتماعى و ...، سوء استفاده شده است و از شیادانى نظیر سیدعلى محمدباب حمایت مى‌کنند. «بنابراین در مورد علل گرایش پیروان به این فرقه‌ها مى‌توان گفت فقر اقتصادى و فرهنگى و ناامیدى مردم به علت شکست در جنگ‌هاى ایران و روس، ایده گرایش به منجى عالم بشریت حضرت حجت (عجل الله تعالى فرجه) را در میان مردم شدت بخشید. شیخ احمد احسایى به‌عنوان یکى از شاگردان علماى برجسته زمان مورد توجه عموم و دربار قرار گرفت. اندیشه‌هاى جدید او در مورد حضرت حجت (عج) نظر عده‌اى را به خود جلب نمود اما تکفیر او موجب پراکندگى آنان شد که با محافل علمى اصولى در تماس بودند، به عبارت دیگر خواص و عوام نزدیک به آنان از دور او پراکنده شدند... على‌‌رغم برخى که زمینه اجتماعى جنبش بهائیت را تضاد طبقاتى مبتنى بر عوامل اقتصادى مى‌دانند، به نظر مى‌رسد که طبقات اجتماعی، آن زمان مبتنى بر زمینه‌هاى سیاسی، شکل گرفته بود و ریشه این جنبش عمدتا در زمینه‌هاى سیاسى و فرهنگى نهفته است نه اقتصادی. شکست اقتدار دین و دولت در جنگ‌هاى ایران و روس و فقر عمومى مردم، زمینه را براى گرایش به شیخیه در پیروان این فرقه فراهم کرد.
تمایلات صوفى گرایانه محمد شاه و صدراعظم، خواست دولت روسیه و همراهى بریتانیا براى شکستن مهمترین عامل انسجام اجتماعى جامعه ایرانى یعنى مذهب شیعه، تضاد میان دولت و ملت در بخش ساختار سیاسی- اجتماعى و وجود جنبش شیخیه و تمایلات واقع گریز در اذهان عمدتا طبقات پایین فرهنگی- سیاسى جامعه نیز عمده‌ترین عواملى هستند که زمینه را براى به وجود آوردن جنبش بابیه فراهم نمودند. از آن پس این جبنش عمدتا با حمایت بیگانگان در خارج از ایران برنامه‌ریزى شد و به حیات خود در شکل بهائیت و انواع آن ادامه داد.»(37)
روابط سران بهائیت با استعمار پیر انگلستان
«در مورد ریشه بابى‌گرى و عامل ایجاد آن، افرادى که نقش اول را به انگلیس مى‌دهند، ملاحسین بشرویه را دلیل مى‌آورند که مدتى در مشهد و بعد در بین‌النهرین جزء شبکه جاسوسى انگلیس کار مى‌کرده و فکر با بى‌گرى را به سیدعلى محمد باب شیرازى القا مى‌کرده است. البته افرادى نیز ریشه پیدایش آن را بنا بر اظهارات شاهزاده دالگورکی، دولت شوروى مى‌دانند که خاطراتش را بعد از سقوط تزارها و روى کار آمدن بلشویک‌ها در مجله (شرق) منتشر کرده است.
هر دو گروه دلایل مقتضى در اثبات نظریات خود دارند ولى نکته قابل‌توجه این است که بر خلاف نقشهاى قبلى این دو دولت، اینها در این مورد با هم توافق داشته‌اند.»(38)
«وجود مواردى در مکتوبات و نامه‌هاى میرزا حسینعلى نورى و اخلاف او سبب شده که موضوع ارتباط دول استعمارى با آیین‌هاى بابى و بهائى یکى از مسائل جدى و پر مناقشه تاریخ بهائیت شود... هیچ گونه شکى در مورد علاقه دول استعمارى به پیگیرى حوادث آنها و گاهى دخالت آشکار در سیر تحولات این آیین‌ها از جمله فشار سیاسى دولت روس براى حفظ جان میرزا حسینعلى نورى نیست.
موارد دیگرى از این علاقه دول استعمارى در منابع بهائى و غیر بهائى گزارش شده است از جمله در سال 1278 م، (سرآرنولد باروز کمبال)، ژنرال کنسولى دولت انگلستان، با میرزا حسینعلى در بغداد ملاقات و قبول حمایت و تابعیت دولت انگلیس و مهاجرت به هند استعمارى یا هر نقطه دیگرى را به او پیشنهاد کرد.» (39)
«صبحى مهتدى (کاتب و منشى پیشین عباس افندی) نقل مى‌کند زمانى که پس از جنگ جهانى اول و در سال‌هاى سلطه انگلیس بر مصر و فلسطین تصمیم گرفت همراه ابن اصدق (از عناصر شاخص بهائیت) جهت دیدار با عباس افندى از ایران به حیفا برود به محبت و همت آقاى نعیمى (شاعر معروف بهائی) گذشته از جواز حرکت به فلسطین، توصیه اى نیز از سفارت انگلیس دریافت کرد.» (40)
«پس از اشغال نظامى فلسطین توسط ارتش انگلیس و قیومیت بریتانیا بر آن دیار زخم خورده دو عنصر استعمارگر و صهیونیست در کادر حکومت انگلیس فلسطین ظاهر شدند که با عباس افندى و خانواده وى نیز پیوندى وثیق به هم زدند: سربرت سموئول و سررونالد استورز. در اوایل حکومت سموئل بود که دربار بریتانیا عنوان شهسوار طریقت امپراتورى بریتانیا را به عباس افندى اعطا کرد که اعطاى این نشان به پاس قدردانى از خدمات بهائیان در دوران جنگ بود. روحیه ربانى (ماکسول) همسر آمریکایى شوقى ربانى مى‌نویسد: موقعى که سرهربرت ساموئل از کار کناره گرفت [سوتى افندی، جانشین عباس افندی] نامه‌اى مملو از عواطف و دیه [دوستانه] براى او مرقوم و ارسال فرمودند که هر جمله‌اى از آن حلقه محکمى گردید در سلسله روابط حسنه بین مرکز امر و حکومت این کشور.»
استورز همراه ساموئل در تشییع جنازه عباس افندى (سال 1921) شرکت جست و پیشاپیش مشایعین، سراشیبى کوه کرمل را پیمود و به قول خود: آخرین مراتب خضوع و محبت قلبى خود را تقدیم داشت» (41) اخبار امرى به تفصیل به اقدامات و ابراز احترامات این مقامات در مقابل سران بهائیت پرداخته است. که آقاى موسى نجفى در مقاله بهائیت و انگلیس به رابطه این دو با هم پرداخته است: سابقه ارتباط و طمع انگلیس به بهائیان، چتر عنایت لندن بر سر پیشوا راز اعطاى نشان و مباحث مفید دیگرى (42.)
به‌طور خلاصه مى‌توان گفت: «بعد از پیروزى انگلستان بر عثمانى در آوریل 1920 م در فلسطین (مقر حاکم نظامى انگلیس) جشن بزرگى به افتخار عبدالبها برگزار شد که حاکم انگلیس، عالى‌ترین نشان امپراتورى را که متضمن لقب Sir بود (شوالیه امپراتورى بریتانیا) به عباس افندى داد. عباس افندى نیز در مقام تشکر این دعا را گفت: اللهم ان سرادق العدل قد ضربت اطنابها على هذه الارض المقدسه فى مشارقها و مغاربها . الهم اید الامبراطور جورج الخانس انگلترا بتوفیقاتک الرحمانیه و ادم ظلها الظلیل على هذه الاقلیم الجلیل بعونک و صونک و حمایتک انک انت المقتدر المتعالى العزیزى الکریم .»
از جمله دلایل اعطاى این لقب نیز تهیه آ‌ذوقه ارتش انگلیس و بیرون راندن عثمانى‌ها از خاک فلسطین گفته شده است. نیز عبدالبهاء بعد از تابعیت گرفتن عثمانی،‌تابعیت انگلیس را هم مى‌گیرد تا به گفته خودش انس والفت میان ایران وانگلیس برقرار شود وافراد ایران جان خود را براى انگلیس فدا کنند و برعکس . وى انگلیسى‌ها را نفوسى پاک و پاکیزه مى‌داند که براى صلح و اتحاد فعالیت دارند.
با شروع جنگ جهانى اول واقدام عثمانى به فتح فلسطین عبدالبهاء به ظاهر طرفدار عثمانى ولى در واقع طرفدار انگلیس مى‌باشد و لذا وقتى به جرم جاسوسى دستگیر مى‌شود قول مى‌دهدکه به انگلیس گزارش غلط دهد ولى باز هم به نفع انگلیس اقدام مى‌کند به نحوى که جمال پاشا پادشاه عثمانى تصمیم به اعدام وى مى‌ گیرد و در مقابل انگلیس نیز به پاس خدماتى که بر دولت بریتانیا کرده است از وى حمایت مى‌کند.(43)
«بهائیان» در کلام امام خمینی(رحمه‌الله‌علیه)
لزوم بررسى سخنان رهبر کبیر انقلاب اسلامى در مورد این فرقه از جهات زیر مى‌باشد:
-1 امام خمینى (ره) به‌عنوان رهبر مردمى که براى استقلال و آزادى خود قیام کردند.
-2 امام خمینى (ره) به‌عنوان مرجع تقلید اعلم و دادن فتاواى فقهى و اجتماعى در مورد این فرقه.
-3 امام خمینى (ره) به‌عنوان یک فرد مسلمان که‌در قبال افرادى که از عمال استعمار هستند موضع مى‌گیرد.
از آنجا که معمولا رهبر یک انقلاب سخن‌هایى که به صورت مکرر و موضع‌گیرى‌‌هایى که در مورد افراد خاصى مى‌کند نشان دهنده این مى‌باشد اهمیت صحبت‌ها، پیام‌ها ،‌ سخنرانى‌ها ،نامه‌ها و دیگر آثار امام در مورد این فرقه را دو چندان مى‌سازد.
درادامه مطالب امام خمینى دراین زمینه در 3 قسمت کلى جمع‌آورى شده است:
الف - اقدامات بهائیان براى براندازى اسلام
ب- حمایت‌هاى استعمار از بهائیان
ج- اعلام مخالفت صریح(44)

منبع : روزنامه رسالت

جدیدترین ها در این موضوع

رفتار و منش امام خمینی (ره) با دختران

در همۀ جوامع بشری، تربیت فرزندان، به ویژه فرزند دختر ارزش و اهمیت زیادی دارد. ارزش‌های اسلامی و زوایای زندگی ائمه معصومین علیهم‌السلام و بزرگان، جایگاه تربیتی پدر در قبال دختران مورد تأکید قرار گرفته است. از آنجا که دشمنان فرهنگ اسلامی به این امر واقف شده‌اند با تلاش‌های خود سعی بر بی‌ارزش نمودن جایگاه پدر داشته واز سویی با استحاله اعتقادی و فرهنگی دختران و زنان (به عنوان ارکان اصلی خانواده اسلامی) به اهداف شوم خود که نابودی اسلام است دست یابند. 30 خرداد 1403, 15:48