24 آبان 1393, 14:8
نویسنده : حضرت امام خمینی (ره) زبان نامه اخلاقی: فارسی
وای به حال اهل طاعت وعبادت و جمعه و جماعت وعلم و دیانت که وقتی چشم بگشایند و سلطان آخرت خیمه برپا کند، خود رااز اهل معاصی کبیره ، بلکه از اهل کفر و شرک ، بدتر ببینند، و نامه اعمالشان سیاه تر باشد.
وای به حال کسی که با نماز و طاعتش وارد جهنم شود، امان از کسی که صورت صدقه و زکات و صوم و صلاة او، صورتهایی باشد که زشت تر از آن ها تصور نشود. بیچاره و مشرکی .خداوند به فضل خود موحد اهل معصیت عصیان کار را می آمرزد، ان شاء الله ولیکن فرموده است که شرک را نمی آمرزم ، اگر بی توبه از دنیابرود[1].
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان