7 آذر 1396, 15:43
به خدا قسم که انسان خسارتش به قدری است که اگر اطلاع بر آن حقیقتا پیدا کند، آرام و قرار نخواهد گرفت ، تمام سرمایه های سعادت خود را از دست داده ، سهل است ، در راه تحصیل شقاوت خرج نموده و با عرق جبین و کد یمین برای خود، جهنم و آتش تهیه کرده . برای احتیاج چند ساله به زندگانی دنیا، تمام اوقات خود را که باید صرف تحصیل زندگانی ابدی کند، از دست داده و دلبستگی به جایی پیدا کرده که پس از چند روزی دست خواهد داد و به جز حسرت و ندامت چیزی عایدش نشود.
خلیل آسا در علم الیقین زن ندای لا احب الافلین زن
انسان اگر قدری در حال اولیاء علیهم السلام که معلمین عملی بشر هستند دقت کند، در می یابد خسران خود را [1].
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان