کسب اخلاص

نویسنده : حضرت امام خمینی (ره)

انسان تا آخر عمرش هیچگاه از شر شیطان و نفس ماءمون نیست گمان نکند که عملی را که بجا آورده برای خدا و رضای مخلوق را در آن داخل نکرد، دیگر از شر نفس خبیث در آن محفوظ ماند. اگر مواظبت و مراقبت از آن ننماید، ممکن است نفس او را وادار کند به اظهار آن و گاه شود که اظهار آن را به کنایه و اشاره نماید. مثلا نماز شب خود را بخواهد به چشم خود[1] بکشد، با حقه و سالوس از هوای خوب یا بد سحر و مناجات یا اذان مردم ذکری کند و با مکائد خفیه نفس ، عمل خود را ضایع و از درجه اعتبار ساقط کند. انسان باید مثل طبیب و پرستاری مهربان از حال خود مواظبت نماید و مهار نفس سرکش را از دست ندهد که به مجرد غفلت ، مهار را بگسلاند و انسان را به خاک مذلت و هلاکت کشاند و در حال به خدای تعالی پناه برد، از شر شیطان و نفس اماره [2].

منبع :
• چهل حدیث حضرت امام خمینی (ره )،چاپ اول ، تابستان 1368، مرکز نشر فرهنگی رجاء ، لیتو گرافی وچاپ گلشن .

پی نوشت:
• [1] - ظاهرا ((به چشم مردم )) صحیح است
• [2] - چهل حدیث ، ص 283